Selam arkadaşlar
Sizinle tuhaf bir durumu paylaşmak istiyorum. Benim sınıfım kalabalık 33 öğrencim var. Çocuklar arasında bilirsiniz birbirlerine vurmalar yaygın olabiliyor. Böyle olunca da arkasından gelen şikayetler, önce o vurdu, sonra ben vurdum öğretmenim. Konuşuyoruz tabiii, özür diliyoruz karşılıklı, dediğim gibi her an her şeyi göremeyebiliyorum kalabalıktan. Bir kız öğrencim var, ona arkadaşlarından birisi kötü bir söz söyler veya vurursa çok üzülüyor ağlıyor ve mutlaka karşılık veriyor, vuruyor. O çocuğun üzülmesi , ya da ona vurulmuş olması o gün, annesinde çok büyük bir rahatsızlık yaratıyor. Bana çocuğuma kim vurdu, vuran çocuğu görmek istiyor, o çocuğun annesiyle konuşmak istiyor, hesap sormak şeklinde. Anneyle konuştuğumda benim çocuğum çok yavaş duygusal, hakkını arayaman bir çocuk ve ezilmesini istemiyorum diyor.Ona vurdukları zaman mutlaka karşılık vermesi gerktiğini söylüyormuş, boğazını mı sıktı sende sık, tekme mi attı, sen daha çok at, aşağa kalma diye çocuğuna şiddeti aşılıyor. Bunu bana kendisi zaten çok rahat bir şekilde söylüyor. Yaptığının yanlış bir şey olduğunu anlattım tabii, çocuklar bizim gibi konuşarak sorunlarını halletmekten çok bilinçsiz bir şekilde birbirlerine vurabiliyorlar dedim. Fakat o hem çocuğa hem de çocuğun annesine kızmakta ısrarcı. Çocuklara bakış açısı çok farklı yani, hayır benim çocuğuma kimse vuramaz üzemez diyor. Annesi öğrencime sürekli şiddeti aşıladığı için çocukta bu konuda hassas olmuş durumda, çok zeki bir çocuk, doğruyu ve yanlışı ayırt edebilen bir çocuk, fakat arada kalmış kafası karışmış bir vaziyette.
Arkadaşlar biraz uzun oldu ama, fikrinizi benimle paylaşırmısınız lütfen. :10: TEŞEKKÜR EDERİM