kavga eden öğrencilere birbirlerine sarılmalırını ve 10 dakika hiç ayrılmamalarını söylüyorum tabiki stajlarda daha okulu btiremedik

serbest oyun saatinde kavga eden çocuğu 5-10dk bir kenarda oturtarak oyun oynayan arkadaşlarını izletiyorum
oyuncak toplayan coçukları çikolata ile ödüllendiriyorum.

sizi alkışlıyorum geleceğin öğretmenleri

ben ne ceza veiceksem tutarlı olmaya çalışıyorum. mesela yapmayacağım şeyleri sölememeye çalışıyorum. -seni bidaha asla dışarı çıkarmayacağım..gibi. çünkü bu mükün değil. bu şekilde davranınca çocuk sölediklerinizi ciddiye almamaya başılıyor. en uygun ceza mola uygulaması. çocuğun bir süre gruptan çıkarılması ve duruma göre 5dk 10dk 15dk ..kenarda ya da bu amaçla belirlenen bir masada oturması ve davranışlarını düşünmeye yönlendirilmesi. masaya hamur ya da resim malzemeleri de koyularak durumla ilgili resim yapası istenebilir. tabi bunun bi eğlenceye dönüştürülmemesi gerekir. birde eğer birden fazla sınıfsanız
diğer sınıfta bir süre oturması ve onları izlemesi hareketli çocuklar üzerinde olumlu etki yapıyor.

bende molalara katılıyorum ve uyguluyorum.Biraz sakinleşmelerine ve oynayan ya da çalışanları gözlemelerine sebep oluyor.Birde masayı halıyı çizdi ise temizlemeniin ne kadar zor olduğunu algılamaları için bez ile temizlemelerini sağlıyorum

ben stajdayken gordugumu soyliyim oncelikle. stajdaki ogretmen yaramazlik yapan cocugu sinifin bir kosesinde bir sandalyeye oturtarak siniftaki diger kisilerin onu gormezden gelmesini istiyordu.

Ben bu cezayi hic begenmemistim. Ve cocuga yarardan cok zararda bulunacagini dusunuyorum. cunku hicbir zaman birini assagilayan bir cezanin o kisiye fayda sagladigi gorulmemistir. siz bu ceza ile cocugu assagilamis oluyorsunuz. kimse seni gormuyor , kimse seni duymuyor , sen herkezden ayrı yerde oturup yaptiklarini dusuneceksin dediginiz vakit cocuk kendini diger cocuklardan assagi hissedecektir. belki o an icin ozur dileyecek derse ya da oyuna devam edecektir fakat bu verdiginiz ceza yuzunden size karsi bir nefret besleyecektir. Hatta sadece size degil sizin yuzunuzden diger cocuklara ve belki de ileride butun topluma karsi bir nefret besleyecektir...

acikcasi ben siddete de cezaya da karsiyim. sorunu ceza kullanmadan cozebileceksek mutak suretle ceza kullanmamaliyiz. fakat bazi durumlarda ceza zorunlu oluyor. bu durumlarda cocuklarin gururlari kirilmadan bir ceza verilmelidir. yakarida bedirhan arkadasimizin cezasi gercekten cok guzel. kavga eden ya da anlasamayan cocuklara ceza olarak birbiriyle daha cok zaman gecirmelerine saglayacak seyler verilebilir. ders boyu el ele tutusmak , 3-5 dakika sarilmalarini saglamak , birlikte bir drama sergilerini istemek gibi...

ama benim dusunceme gore cezalar kesinlikle ceza olarak verilmemeli. yani cezayi verdiginizde cocuk bunun bir ceza oldugunu bilmemeli. iste tam burada ogretmenin yaraticiligi devreye giriyor.

mesela surekli kavga eden ya da tartisan cocuklar dedigim gibi dramada birbiriyle eslestirilebilir , danslarda birbiriyle eslestirilebilir. eslesmek istemedikleri takdirde buna zorlanabilirler. Ya da bir kuraa gibi birsey yapilir fakat bu kuraa'ya hile karastirilarak yine bu kisilerin birbirlerine cikmalari saglanir...

ya da aksamlari gec vakitlere kadar sokakta kalmak isteyen bir çocuğa eve gel dediğiniz zaman gelmeyebilir. bu durumda "sözümü dinlemediğin için 2 gün dışarı çıkmayacaksın" diye bir ceza verirseniz bu çocuk sadece ceza almamak için dışarı çıkmayacaktır. fakat ileriki zamanlarda ceza almadan bunu yapacağı bir durumda (mesela tatil için bir akrabasına gittiğinde ya da büyüyüp üniversiteyi kazandığında) kazandığı bu özgürlüğü sonuna kadar zorlamayı isteyecek ve zamanında çocuğun iyiliği için yaptığınız şeyler ters tepecektir. Böyle bir ceza vermek yerine mahalledeki komşularınıza belirli bir saatten sonra "aa ne kadar kötü bi kız bu geç saatte dışarda oyun oynaması hiç hoş değil" şeklinde ya da benzer şeyler soylemelerini tembihleseniz o yaştaki bir çocuk çevresindeki buyukler tarafindan takdir edilmek için zaten kendisini kötü gösteren şeyleri yapmamayı tercih edecektir.

aslinda insanların sigara ve içkiye özenmelerinin ve bunları kullanmalarının nedenleri de yaklaşık olarak aynı... anne-babalar çocuklarının yanında sigara , içki içiyorlar fakat çocuklarının içmesini istemiyorlar. olay boyle olunca cocuklar da merak ediyorlar. fakat yasak olduğu için içemiyorlar. fakat bir yolunu bulup ailelerinin haberi olmayacağını düşündüklerinde bu maddeleri içmekte bir sakınca görmüyorlar. (kimse görmezse suç değildir...) fakat anne-babalar çocukların bu maddeye özenmemesi için bu maddelere çocuğun nefret ettiği tadları karıştırsalar (mesela bira şişesine iğrenç bir tadı olan şurubu koysalar ya da sigaranın içilen yerine acı bir sıvı katsalar) ve çocuğa tattırsalar... bu uygulama çocuğun bu maddelerden uzak durmasını sağlayacaktır. ardından çocuğa bu maddelerin zararlarını anlatsalar , zamanında anne babalarının ya da çevrelerinin alıştırdıklarını ve bir daha bırakılmadığını anlatsalar bence çocuğun bu maddeleri kullanmasının önüne geçmiş olacaklardır. ( ben ufakken sigaraya çok özeniyormuşum. annem sigarayi icien cekerken ben de agzima kalem koyup içime cekiyormusum. annem benim bu kadar ozendigimi gorunce sigaranin icilen yerine sabun surmus. sabunbir baz oldugu icin (bildiginiz gibi bazlar acıdır) sigaradan 1 nefes cektigim gibi hem sigaranin aciligi , hem sabunun aciligi agzima geldi. o ana kadar o kadar igrenc birsey gormedigimi dusundum. tabii oksuruk de cabasi. o andan sonra sigaradan nefret ettim. su an sigara icmiyorsam eminim ki bunun nedeni annemin bu konudaki yaratici zekasidir.)

sonuc olarak soyleyecegim su ki cezalar hayatin bir parcasiymis gibi olmali. cocuk bir seyi anne-babamin yaninizda yaparsam ceza alirim anne-babamin haberi olmadan yaparsam ceza almam seklinde dusunememeli. cocugun boyle dusunmemesi icin de kotu durumlar sanki o hareketi nerde ve ne zaman yaparsa yapsin karsisina ayni sekilde cikacakmis gibi olmalidir...

ben kavga eden öğrencilerle öncelikli olarak konuşuyorum baktım durumda bir değişiklik yok bir süre kenarda oturmalarını ve düşünmelerini istiyorum yada sevdiği bir etkinliğe katılımını sağlamıyorum

Ben de yelda gibi eğer çocuk kurallara uymadıysa kenara oturtuyorum.Düşünmesini istiyorum.Düşününce yanıma geliyor ve ne düşündüğünü anlatıyor.Yanlış olarak ne yaptığını anlatıyor ve bir daha yapmayacağına söz veriyor.Yaptığı yanlışı kendinin bulması en mantıklı yol bence.

geleceğin bir öğretmeni olarak deneyimlerinizden çok yararlanacağıma eminim. özellikle bu ceza konusunda. herbirinizin yazdığı ve uyguladığı gerçek bir öğretmenin yapacağı bir davranış. Öğretmenlik Mesleğine Giriş adlı dersimize giren Cemil Yücel hocamız şöyle derdi: ''Simitçiden, çöpcüden, bankacıdan öğretmen olur mu? Elbette olur. Ama gerçek bir öğretmen olmaz. okuma yazma öğretebilir ama iyi bir vatandaş yetiştiremez. öğretmen demek okuma yazma öğreten, bir takım bilgiler veren kişi değildir.bunu yapabilen öğretmen olur ama GERÇEK BİR ÖĞRETMEN OLAMAZ'' demişti. Ne kadar haklı değil mi?

Bizim staj hocamız
1.Staj hocamız yaramazlık yapanları iyi bir haşlıyordu çocuklar korkuyordu kadının bağırmasından.Ama öğretmenlerini çok seviyorlardı.Hatta bir kaç öğrenci nine filan diyordu.50 nin üstündeydi yaşı.

2.staj hocamız otoriterdi.Yaramazlık yapanı el yıkamaya en son gönderiyordu.Çok aşırıya kaçtı ise mutfağa yolluyordu.Oyuna gelme diyordu

3.Staj hocamız da kötü bağırıyordu çocuklara ve diğer odaya yolluyordu yaramazlık yapanı tek başına.

4.Staj hocamız(hocalarımız)Çok daha iyiydiler fazla bağırmıyorlardı iyi bir iletişim içindeydiler.Çocuklar her denileni yapıyordu.Uyum sorunu yoktu.Ceza verdiklerini görmedim.Arada kızılıyordu ama olur o kadarda...

Öğretmenlikte 3.yılım.her yıl çocukları daha iyi anlıyor ve tanıyorum.Önceden yaptığımı beğenmiyorum bazen.Yani deneyim çok önemli.

bence yillar gectikce ogretmenlerin cocuklara karsi sabirlari azaliyor ilk 3-5 yil cezalar hafifken 8-10. yilda yavasca agirlasip ogretmenligin son yillarinda cocuklarin gururunu kirici cezalar ya da disaridaki siradan insanlarin verdigi cezalar gibi cezalar verilmeye baslaniyor. (en azindan benim gozlemim bu) umarim yillar gectikce burdaki arkadaslarin ceza vermelerindeki gelismeler bu yondeo lmaz...

ben 12 yıllık öğretmenim sabrım ilk günkü kadar değil ama hala azalmadı ve asla gurur kırıcı cezalar vermedim vermemde çocuklarla iyi bir iletişimin varsa zaten konuşarak her türlü sorunu halledebilirsiniz veonur kırıcı yada ağır cezalar vermek zorunda kalmazsınız

Bende eğer kavga ettiyse arkadaşıyla kavga ettiyi arkadaşınıda çocuğun kendisinide yanıma çağırıyorum.Onlara birbirlerinin canlarını yakmalarının çok yalnış olduğunu anlatıyorum.Ve daha sonra boş bi sınıfta onları yalnız bırakarak birbirlerinden özür dilemesini ve sarımalarını söylüyorum

oölp de 1. sınıf olduğum için ne stajyerim ne de çalışıyorum ama lisede staj hocam çocuk yaramazlık yaptı diye çocuğa tokat atmıştı. bunu hiç unutamam.

ben stajerken öğretmenlerimiz sınıfları bize bırakıp çıktıklarında bırakın cezayı çocuklara sesimi yükselttiğimi bilmem. bağıran öğretmenlere çok kızardım hepimiz öyledik. hele ceza verenlere..yerden yere vururduk öğretmenleri..ama onlarıda anlıyorum bazen. doğru çalıştıkça sabır azalıyo.ama sabrın hepsini çocuklar bitirmiyor. çocuklara varana kadar kadar çok şey oluyoki sabrınızı tüketen..bir sınıfın sorumluluğunu almak öyle zor ki..can teslim alıyosunuz herşeyden önce ve hersene Allahım kazasız belasız bitirmeyi nasip diye dua ederim..
ceza konusunda çocuğun toplumun ve yaşamın kuralları çerçevesi olduğunu kişilerin özgürlükleri olduğunu ve bunlara saygı duyması gerektiğini anlaması için zaman zaman heryerde sınırlandırılmalı.
ama ONURUNU KİŞİLİĞİNİ RENCİDE EDİCİ olmamalı ceza. ben çeşitli şeyler deniyorum. en sık molayı kullanıyorum. ve hep ben ne hissederdim diye sorarım kendime. benim için önemli olan çocuklar benden korkmasın sınıfta kendilerini rahat hissetsin ve mutlu olsunlar. aslında bu konuştuklarımız davranış değiştirme yöntemleridir ceza değil.
yanlız şuda var bazı çocuklar çok problemli aileden kaynaklanan problemler oluyor. fakat anne baba duvar olabiliyor. siz ne yaparsanız yapın..işte ozaman sınıfta iş zorlaşıyor.. ayrıca anne babanın sizi algılayışıda çocukların davranışlarını etkiliyor.
bunlar çok uzun ve ayrıntılı konular

stajyerken öğrencilerimden birbirlerinden karşılıklı olarak özür dilemelerini,birbirlerini öpmelerini istiyordum.
bir de etkinlik sırasında taşkınlık yapan öğrenciyi kenarda bir kaç dakika oturtup etkinliği izlemesini,yaptığının yanlış olduğunu anladıktan sonra etkinliğe katılmasını söylüyordum.
sizlerinden tecrübelerinden de yararlanarak bazı düşüncelerim değişiyo.daha öğretmen olmadım ama olursam bu tür cezalar vermemeyi düşünüyorum. Moustapha83'ün söylediklerine katılıyorum.kesinlikle çok doğru.ilk söylediğim olabilir fakat diğerini kesinlikle uygulamam.zaten sabırlıyım kolay kolay ceza vermem.verirsemde kesinlikle rencide edici küçük düşürücü olmam.arkadaşımın da dediği gibi cezalar çocuklara çaktırmadan verilmeli,çocuk onun ceza olduğunu anlamamalı

Bende mola cezasının dışında başka bir ceza yöntemi uyguluyorum.
Her öğrencimin kendine ait bir yıldız ağacı var.(el büyüklüğünde)Ağaçların gövdesinde de fotoları var. Yıldız ağaçlarını duvara astım. Öğrencim olumlu bi davranış yaptığında yada sorduğum bir soruya doğru cevap verdiğinde ağacına yıldız alıyor.(arasıra bu yıldızları sayıyoruz. belli bi sayıya ulaşmış olanlar küçük hediyeler kazanıyor)
Olumsuz bir davranış yaptığında ise ağacındaki yıldızlardan birini alıyorum.

Uyku etkinliğinde de buna benzer bişi uyguladım. Her öğrencinin yatağının başına, üzerinde 30 elma olan(aylık yapıodum) ağaçlar yapıştırdım. herkesin bir elma ağacı oldu. her gün uyuyup uyandıklarında ağaçtan 1 elma boyuyorduk.ay sonunda da hiç boyanmamış elması kalmayanlar ödüllendiriliyordu.