ŞARKI:
Ambülâns
Beş yeşil taksi yoldan geçiyor,
İçlerinden biri, geri çekiliyor,
Ambülânsa yol veriyor.
Dört yeşil taksi yoldan geçiyor.
İçlerinden biri, geri çekiliyor,
Ambülânsa yol veriyor.
Üç yeşil taksi yoldan geçiyor,
İçlerinden biri, geri çekiliyor,
Ambülânsa yol veriyor.
İki yeşil taksi yoldan geçiyor,
İçlerinden biri, geri çekiliyor
Ambülânsa yol veriyor.
Bir yeşil taksi yolda gidiyor.
O da hemen geri çekiliyor
Ambülânsa yol veriyor.
ŞİİR:
İtfaiye
Yangın var! Yangın var!
Alevler parlıyor,
Dumanlar çıkıyor,
Evimiz yanıyor,
Yetişin dostlar!
Yardım edin bize.
Su dolu hortumla
Söndürüver yangını.
Yetişti itfaiye,
Söndürdü yangını.
HİKAYE:
Ah Şu Su
Su nerede var? Denizde, gölde, kuyuda var. Dereler, ırmaklar şırıl şırıl akar. Gökteki bulut yağmur olur. Yağmur da sudur; şıpır şıpır yağar. Kar erir, buz çözülür, su olur. Su nerede var? Evde musluktan akar. Kesilirse bir telâş başlar! Su çaydanlıkta fokur fokur kaynar. Sonra buhar olur uçar. Sssssssss…… Havuzun içi su dolu. İçine sopa koysam yüzer mi? Taş atsam havuza, dibe çöker mi? (Başka şeyler söyleyin, suya koyup deneyin.) Suyu kim sever? Ağaçlar, otlar, çiçekler. Bitkilerin hepsi suyla büyür; kaktüsler az, ekinler çok su ister. Hayvanların kimi suyu çok sever. Örneğin ördekler! Kimi devamlı suda yaşar; yengeçler, balıklar. Hayvanların hepsi su içer: kediler, köpekler, inekler, sinekler... Yalnız develer günlerce susuz durur. İnsanlar susuz yaşayamaz. Yemekler suyla pişer. İçtiğimiz suyu ya kaynaktan alırız ya da kaynatırız. Kayıkla üstünden gezeriz, yazın içinde yüzeriz, güzel şeydir su. Koşarız, terleriz. Üzülürüz, ağlarız. Her gözyaşı bir damla su. Suyu çok kullanırız. Yıkarız, yıkanırız. Her damla su çok değerlidir. Barajları doldurur, bize ışık olur. Her şeyin başı sudur.
(Gülçin ALPÖGE)
Ambülâns
Beş yeşil taksi yoldan geçiyor,
İçlerinden biri, geri çekiliyor,
Ambülânsa yol veriyor.
Dört yeşil taksi yoldan geçiyor.
İçlerinden biri, geri çekiliyor,
Ambülânsa yol veriyor.
Üç yeşil taksi yoldan geçiyor,
İçlerinden biri, geri çekiliyor,
Ambülânsa yol veriyor.
İki yeşil taksi yoldan geçiyor,
İçlerinden biri, geri çekiliyor
Ambülânsa yol veriyor.
Bir yeşil taksi yolda gidiyor.
O da hemen geri çekiliyor
Ambülânsa yol veriyor.
ŞİİR:
İtfaiye
Yangın var! Yangın var!
Alevler parlıyor,
Dumanlar çıkıyor,
Evimiz yanıyor,
Yetişin dostlar!
Yardım edin bize.
Su dolu hortumla
Söndürüver yangını.
Yetişti itfaiye,
Söndürdü yangını.
HİKAYE:
Ah Şu Su
Su nerede var? Denizde, gölde, kuyuda var. Dereler, ırmaklar şırıl şırıl akar. Gökteki bulut yağmur olur. Yağmur da sudur; şıpır şıpır yağar. Kar erir, buz çözülür, su olur. Su nerede var? Evde musluktan akar. Kesilirse bir telâş başlar! Su çaydanlıkta fokur fokur kaynar. Sonra buhar olur uçar. Sssssssss…… Havuzun içi su dolu. İçine sopa koysam yüzer mi? Taş atsam havuza, dibe çöker mi? (Başka şeyler söyleyin, suya koyup deneyin.) Suyu kim sever? Ağaçlar, otlar, çiçekler. Bitkilerin hepsi suyla büyür; kaktüsler az, ekinler çok su ister. Hayvanların kimi suyu çok sever. Örneğin ördekler! Kimi devamlı suda yaşar; yengeçler, balıklar. Hayvanların hepsi su içer: kediler, köpekler, inekler, sinekler... Yalnız develer günlerce susuz durur. İnsanlar susuz yaşayamaz. Yemekler suyla pişer. İçtiğimiz suyu ya kaynaktan alırız ya da kaynatırız. Kayıkla üstünden gezeriz, yazın içinde yüzeriz, güzel şeydir su. Koşarız, terleriz. Üzülürüz, ağlarız. Her gözyaşı bir damla su. Suyu çok kullanırız. Yıkarız, yıkanırız. Her damla su çok değerlidir. Barajları doldurur, bize ışık olur. Her şeyin başı sudur.
(Gülçin ALPÖGE)