hmmm. buna mutism deniyordu. cocuk ailesinin yaninda sen sakrak fakat okulda hic konusmuyor. ya da tam tersi okulda sen sakrak , çok yaramaz ama evde ses bile çıkarmıyor... bunun sebebi ruhsal sebeplerdir. yani isin icinde inat ya da beceriksizlik oldugunu sanmiyorum...

bu iki sekilde oluyor... 1. kısmen konuşmama , 2. tamamen konuşmama... bunun sebebi genellikle korkmasidir. yani abisi ablasi varsa okul hakkinda kotu seyler anlatiyorlarsa. (cok kotu , hoca bana kizdi vs) ya da bir sekilde okulun kotu oldugunu dusunuyorsa. ya da ne biliyim okula gelince anne-babasının onu birakip bi daha almayacagini dusunuyorsa ya da benzer yuzlerce neden olabilir. ve bu yuzden okuldan korkuyorsa bu sekilde davranabilir...

hatta bunun sebebinin çok daha oncelere dayanabildiğini okumuştum. daha ilk ağladığı zamanalrda eğer karşılık olarak bir ilgi göremediğinde temellerinin atıldığını duymuştum. fakat sizin soylediginiz çocuk evde konuşup okulda konuşmadığına göre nedeninin bu oldugunu sanmiyorum. dedigim gibi. buyuk ihtimalle okulla ilgili ya da okula geldiginde kotu biseyler olacağıyla ilgili korkuları vardır...

bu durumda size verebileceğim öneriler şunlardır:

kesinlikle çocukla aşırı derecede fazla ilgilenmeyin. yani şımartacak derecede ilgilenmeyi kastediyorum. mesela her şeyi önüne getirdiğinizde her şeyi onun yerine siz yaptığınızda çocuğun bu tür şeyleri istemekteki hevesi kırılacağı için ve nasıl olsa ben istemeden de geliyor diye düşüneceği için bu tür şeyleri istemek için konuşma gayreti de kalmayacaktır...

ayrıca bildiğiniz gibi konuşmak birşeyleri paylaşmaktır. ve karşınızdakinin size nasıl bir tepki vereceğini bilmediğinizde paylaşmaya korkarsınız. acaba söylediğime kızar mı? ya da benim hakkımda ne düşünür? bana güler mi? bu tür konularda çocuğa nasıl davranacağınızı çocuğun anlamasını sağlamalısınız...

bu tur çocukları bir anda konuşmaya zorlayamazsınız. zorlarsanız da verim alamazsınız. oncelikle resim çizme , kesme , yapıştırma , boyama gibi etkinliklere katılmasını sağlamalı , sonra da şarkı söyleme gibi etkinliklerle çocuğun açılmasını sağlamalısınız...

ve en onemlisi çocuğun size ve kendisine olan güvenini sağlamaktır... çocuğun özgüveni ve size olan güveni yerine geldiğinde bu sorun yavaş yavaş ortadan kalkacaktır...

Umarim Yardimci Olabilmisimdir... Teşekkurler...

benim buna benzer bir öğrencim vardı ama sizinki biraz daha ileri yani hiç konuşmuyormuş. benim öğrencimde okula zorla gelen ve hiç konuşmayan öğrettiğim şarkı vs. söylemezdi yada söylese bile içinden bizim duyamayacağımız şekilde yapardı. evde ise tam tersi çok konuşkan ,yaramaz bir çocuk olduğunu söylüyordu ailesi. hatta onu tanıyan arkdaşlarının anneleri beslenme için geldiklerinde bunun bu şekilde sessizce durduğuna şaşırıyoruz bu evde düz duvara tırmanır derlerdi. bazen ailesi okula zorla getirirdi türlü bahaneler uydurup okula gelmek istemezdi. ama sonraları alıştı yine okula zorla geliyordu fakat okula uyum sağlıyordu. genellikle benimle zaman geçirmek istiyor arkadaşlarıyla oynamaktaansa benim yanıma gelirdi ve sürekli sorumluluk almayı isterdi.

23 nisanda kimlerin şiir okumak istediğini sordum. bazı arkadaşlarıyla birlikte oda okumak istediğini söyledi. ve şiiriniz bayramda kürsüye çıkıp bağıra bağıra söyledi.

arkadaşlar çok teşekkürler gösterdiğiniz ilgi için. umarım düzelir ve ileriki yaşamında böyle biri olarak kalmaz. elimden geldiği kadar ilgilendiğimi düşünüyorum.