Öfke, engelleme, incinme veya bir tehdite karşı gösterilen olağandışı kızgınlık tepkisidir. Aktif bir üzüntü halidir. Çocuklarımızın bir çoğunda öfke hali belirmektedir. Onların istek ve ihtiyaçlarının doyurulması engellendiğinde bu halleri ve duygusal ifadeleri kullanırlar. Bazan bu çocuklarda olgun olmayan tepinme, kendini yerden yere atma, ortalığı kasıp kavurma, kırıp dökme şeklinde hatta yaralanmalara varan davranışlar görülmesi geçici olmadığı takdirde normal değildir.
Nedenleri:
1. Çocuktaki bedeni rahatsızlık ve kusurların yokedilememesi ve ihtiyaçlarının giderilemesi(altını ıslatan çocuğun altının temizlenmemesi vs.).
2. Temel ihtiyaçlarının zamanında giderilemesi(zamanında yedirilip, içirilemesi vs.) sonucunda çocuk haklı olarak tepkide bulunur.
3. Anne ve babanın davranışlar karşısında farklı takdirlerinin olması(birinin ak dediğine ötekinin kara demesi vs. sebepler çocuğu ikileme itmekte, çocuk neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilememektedir ve değişik yaklaşımlarla çileden çıkabilmektedir).
4. Çocuğun  o an için aç, susuz ve yorgun olması.
5. Öfke ve hiddetlenen başkalarının çocuğa örnek olması.
6. Bedensel cezalar.
7. Büyüklerin çocukları yanlış yargılama ve değerlendirmeleri(kendisine haksızlık yapıldığını düşünen çocuk asileşir).
8. Kabahatsiz iken uygulanan cezalar.
9. Öfkelenen çocuğa ödül verilmesi veya dilediğini yapılması alışkanlığın sürekli olmasına yol açar.
Öfkeyi (Hiddeti) Önleme yolları:
1. Çocuğu öfkelendirecek hastalık ve rahatsızlıklardan koruyunuz. İhtiyacını gidermeyi sonraya brakmayınız ve çocuğa bunlar konusunda eleştirel laf söylemeyiniz(-patlama az sonra yapacağım vs.).
2. Temel ihtiyaçlarını zamanında gideriniz ve (beslenme, dinlenme, yeme, içme vs.). Öncelikle onun temel ihtiyaçlarını gidereceğiniz yerde ilgisiz şeylerle ilgilenmeniz onu çileden çıkartır(Örneğin, annenin yemek yapacağına kumar oynamaya gitmesi vs.) ihmal etmeyiniz.
3. Öfkelendiği zaman hiddete kapılmayın. Mantıklı bir hiddet ise istenileni yerine getirin aksi halinde ise istenileni yerine getirmeyiniz.
4. Beden kusurlarını düzeltiniz veya düzeltmeye çalışınız.
5. Anne-baba ve öğretmen farklı davranış tepkileri ortaya koymamalıdır Birisi savunduğunda öteki de savunmalıdır ve çocuğa böylelikle iyi kötü kavramları algılatılmakıdır.
6. Çocuklara haksız cezalar vermeyiniz.
7. Çocukları yargılama ve değerlendirme de adil olunuz.
8. Onlar için sosyal etkinliklere katılma fırsatları yaratınız.
9. Açık havada sportif çalışmalar yaptırınız.
10. Çeşitli iş ve uğraşılar hazırlayınız ve sıkılmaması için bu uğraşıları sık sık değiştiriniz.
11. Öfkelerinin analizini yapmak ve hataları bulmak gerekir. Bunun sonucunda kendi kusurlarımızı bile görebilir ve onları da düzeltebiliriz.
12. Uzmanlara danışınız.