resimleri görünce içim cız etti ve gözlerim doldu. çünkü ilk defa öğretmenliği ben bu okulda bu sınıfta tattım.Hatta sınıf bile değil.LOJMAN.Ben ilk gittiğimde hiçbirşeyi olmayan (masalar bile 10 gün sonra gelmişti) bomboş bir lojmandı. Kayıtlı öğrencimiz sadece 2 taneydi. 15 gün öyle idare etmiştik.Daha sonra müdür beyle kapı kapı dolaşıp öğrenci aramıştık ve nihayet 1 ay sonra 10 kişi olmuştu. ama aralarında 5 yaşta vardı. sonradan o boş lojmanı çocuk sesleriyle doldurmuştum.çok keyifli 1 yıl geçirmiştik.onların o gözlerindeki pırıltıları unutamıyorum.çünkü onlar benim ilk öğrencilerimdi. Aradan geçen 3 yıl beni çok farklı bir platforma sürükledi. şimdi bir üniversitede çalışıyorum.Ama öğretmen olmaktan asla vazgeçmeyeceğim.Haftasonlarıda kpss kursunda onun mücadelesini veriyorum. öğretmenlik çok kutsal bir meslek insan uzakta olunca bunu daha iyi anlıyor. mustafa hocam sizede başarılar