yasemin hoocam
seni unutmak okadar zorki herşeye rağmen birbirimizi çok severdik.
en son görüştüğümüzde daha 1 ay bile olmamıştı bana bakınca gözlerinizdeki ışıltıyı görmemek mümkün değildi. sarıldık birbirimize sanki yıllardık görüşmemiş iki dost gibi...bütün öğrencilrine öyle yaklaşırdı...
ışıl ışıldı gözleri, onunla konuşunca insanın bişeyler yapması geliyo içinden çünkü o hep birşeyler yapmaya çalışır sürekli çalışırdı. hocamla bereber çalışmak çok güzeldi.çalışmak onun için yaşamaktı.
işte ogünden sonra o acı haberi alınca inanamadım.içimden diyodumki allahım hadi bi telefon daha çalısın ve bunun bi şaka olduğunu söylesin hadi nolu nolur...ama çalmadı o telefon çalmadı bi türlü
anladımki işte o zaman benim yasemin hocam gerçekten ayrılmış o çok sevdiği görevinden ayrılmış,herşeyden sıyrılmıştı.
düşünüyomda neydi onu yaşamaktan bıktıran herşeyden vazgeçiren ama hiç bir şey gelmiyo aklıma. bende inanmıyorum btün bunların oğluyla sorunu yüzünden olduğunu. neden neden?
tüm öğrencilerinin başı sağolsun

Allah rahmet eylesin.yakınlarına sabır dilerim

teşekkür ederim arkadaşlar.

bir kaç gündür net yoktu ancak yazacak fırsat buluyorum bir 14 ağustos daha sensiz geçti hocam.
canım hocam aramızdan ayrılalı bir yıl 6 gün oldu ama acın hala içimizde taze .

seni çok özledik hocam. çok

seni asla unutmayacağız.

Allah rahmet etsin. Başınız sağolsun