Çocuğu tutarsızlığa sürekleyecek durumlardan kaçınma konusunda aile geç de olsa karar almış. Yani okuldaki tutum ve davranışın evde de kararlı bir şekilde pekiştirilmesi gerekmektedir.
''Okulda ne öğreniyorsa alsın, öğretmeni öğretiyordur işte birşeyler'' değil, çocuğa ilgi ve alakamızı, olaylar neticesindeki tepkimizi anlık tutarsız tepkilerle göstermeyelim...
Siz farkında değilsinizdir belki ama, çocuğun okul yaşantısında da sorunlar oluşturur bu durum.
Evde şiddet sonrası elde edilen imkanlar neticesinde, okulda da aynı tutumu yapma fikri olacaktır. Bu tutum sonrasında gerek öğretmeni tarafından, gerek diğer çocuklar tarafından İSTENMEYEN ADAM merkezine oturtulması ve bunun da psiko-sosyal algılarını göz önünde bulundurmak gerekmektedir.
Bir diğeri çocuğun her istediğini istediği an elde edemeyeceğini belirtin. Hele ki şiddet sonrasında elde ettiği istekleri, O'nda ''şiddet sonrasında elde edilen kazanım '' düşüncesini meydana getirtecektir.
Bu şu demek de değildir, çocuk ne isterse vermeyelim, tümden reddedelim. Bu da değil yapmamız gereken. Aşamalı bir şekilde, minimalize edip istenmeyen davranışı söndürmek gerekmektedir. Bu konuda ödül yöntemini de kullanabiliriz. '' Bak kibar bir şekilde istediğin için bugün bu isteğini karşılıyorum.'' '' Bu davranışın çok hoşuma gitti, bunun karşılığında sana bir hediye (çocuğun zaafı/arzusuna göre şekillendirirsiniz) alacağım'' gibi..
Öğretmeniyle devamlı iletişim halinde olun ve asla '' Bu davranışını öğretmenine diyeceğim'' gibi çocuğu utandıracak ve özgüvenini etkileyecek ve de öğretmeni çocuğun gözünde yaramaz çocukları cezalandıran bir obje düşüncesine sevketmemeye de özen gösteriniz.
Önemli olan her davranışımızda kararlı ve tutarlı olmak... Başarı istikrarla sağlanır diyelim ve bitirelim
Saygılar...
