hocam seni o kadar iyi anlıyorum ki geçen sene on bi atamada benim en yakın arkadaşı atandı kardeşimden daha ileriydi benim için yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi her konuda ona yardımcı oldum üzüntülü günüde onunla ağladı sevinçli gününde onunla güldüm arkadaşım on bin atamada atandı inan bana atandıktan sonra aradım tebrik ettim atanamadığım için üzüntülü olduğumu psikolojimin bozuk olduğunu biliyordu çok zor dönemler geçirdim aramasını teselli etmesini bekledim ama hiç aramadı temmuz ayındaki sınavdan sonra aradı büyük bir ihtimalle puanımı öğrenecekti ben de tlf açmadım şuan görümüyorum zor günlerimde yanımda olmayacaksa iyi günümde yanımda olan arkadaşı istemem çünkü o benim için arkadaş değil kardeşti şu satırları yazarken bile yüreğimin yandığını hissediyoru allah çok büyük allah bizleri böyle insanların yanında utandırmasın