bizim üniversiteye yaratıcı drama ve orff eğitimi için Nalan Olgun ve Nejla Aydın gelmişti.rüya gibiydi herşey. hoca (nalan hanım) önce gazeteleri "Beni takip et" yönergesiyle çeşitli şekillerde kullandı. örneğin gazte bir paraşüt oldu, bir diğer öğrenci dediki, yani hareketleriyle gösterdiki gazete bir temizlik bezi,bir diğericimnastik aracı, yağmurluk, top, köpe, kundaktaki bebek... sonra bu gazeteleri diklemesine yıtıp yırtıp havaya fırlattık, tabi müzik eşliğinde. müzik durduğunda, muzip çocuklar gibi ben yapmadım dedik.sonra devam.sonra bu gazeteleri ufak çaplı sınıf toplama amacıyla bir kişi ebe oldu arkasını döndü, sınıftan herhangi biri sessizce bu gazete yığınlarının arasına saklandı,yani bu kişiyi sınıf arkadaşları sakladı. ebe olan gözlem ve dikkati ölçmek amacıyla bu kişinin kim olduğunu sınıftaki arkadaşlarından eksik olanı hatırlamaya çalışarak buldu.bir kaç kişi bunu sırayla yaptı. e tabi haliyle bu dağınık sınıfın toplanması gerekiyordu. son iki kişi (ebe ve saklanan kişi) aldım verdim usulüyle sınıftaki arkadaşlarını tek tek seçtiler (bu çok demokratik bir seçimdi). öğretmen cebinden iki çöp boşeti çıkardı ve bunları grup liderlerine (sona kalan iki kişiye) verdi. en büyük topu kim yapacak yarışması oynandı. burda yerde tek bir gazete parçası kalmayacaktı (anlarsınız ya) toplar yapıldıktan sonra çember olunup yere oturuldu. güzel bir müzik eşliğinde iki top sırayla elden ele gezdi. öğretmen "duur" dediğinde toplar kimin elinde kaldıysa o kişi yere yatıp öldü sona kalan kişi alkışlandı. sonra herkes oturduğu yerden kalkmadı ve herke uzandı gözlerini kapattı. öğretmen yumuşak bir ses tonuyla söylediklerini hayal etmemizi istedi. "şimdi biz topun üzerindeyiz. bu top sihirli bir top. istediğimiz her yere gidebiliyor. şimdi nereye gitmek isterdiniz düşünün." bu çalışmanın bitiminde herkes gözlerini açtı ve çember dörde bölünerek o çeyrek içinde az önceki hayal edilen şeylerden bir konu seçilip belirlendi. seçilen konunun o an dondurulup fotoğrafı çekilecekti, ama diğer üç gruba söylemeden. böylece dört grupta konusunu belirleyip sırayla fotoğrafladı.o an fotoğraflananı diğer üç grup tahmin etmeye çalıştı.bir kaç saniye öylece durduktan sonra ve tahminlerden sonra öğretmen bir kişiye dokundu ve onu çözdü. o kişi de neyi anlatmaya çalıştıklarını anlattı. çok komik şeyler çıktı ortaya. mesela bizim gurubu tahmin ettiklerinde birinin kız istemeye gittiğini(erkek bir bayanın elini öpüyordu), yanında duran sevinçli kızın (yani ben) onun sevgilisi olduğunu söylemişlerdi. halbuki biz, bir arkadaşımızın köyünü çok özlediğini, az önceki sihirli topla köyüne gidip annesinin elini öptüğünü, yanında duran sevinçli kızın (ben) kardeşi olduğumu canlandırmaya çalışmıştık.
Arkadaşlar gerçekten çok eğlendik. geçişlere dikkat edermisiniz. ne bir parmak oyunu ne bir tekerleme. ne de haydi şimdi şunu yapıyoruz sözleri. herşey profosyonelce. değil mi?