- Katılım
- 27 Eyl 2006
- Mesajlar
- 50
- Tepki Skoru
- 0
- Puanları
- 0
Hergün haberlerde okullardaki şiddet olaylarını görünce ya da evlerde küçük çocukların filmleri örnek aldıkları için birbirlerine zarar vermeleri beni kahrediyor.Ben hiç bir çocuğa bir kere bile oyuncak tabanca almadım,alanlara kızıyorum .Çocuklar bunlarla filmleri oynuyorlar her yerde.Halamın oğlu 9 yaşındayken 12yaşındaki bir çocuk tarafından kafasından vurularak öldürüldü.Tabiki vuran çocuk bunu isteyerek yapmamış babasını tüfeğini alıyor (şiddet içerikli filmleride izleyen bir çocukmuş) kuzenimle şakalaşıyor .Kendi ifadesi "seni vururum ona göre "demiş.Sonrada şaka yaptım kedi öldürcem deyip tüfeği kediye doğrultuyor kuzenimde önüne geçince olanlar oldu.Hala acısı içimizde dünya güzeli oğlumuzu kaybettik.Silahtan nefretim bu olaydan sonra daha da arttı. Toplum olarak akşamları çocuklarımızı düşünmeden film seyrediyoruz.Sınıfa gelen velilerimi uyarıyorum ,zararlarını anlatıyorum.Bir oğlum var Örümcek adam hastası onun gerçekten var olduğuna öyle çok inanıyor ki her giydiği şeyde resmi var.Biz eğitimciler halkı bilinçlendirmeliyiz ilk önce herkes kendi çevresini uyarmalı bu konularda,Çoğu zaman diretmeliyiz doğrularımız için.Gerçekten de kanal sahiplerine de büyük iş düşüyor.Teşekkürler.