MERHABA..
Çalışan annelerin çocuklarıyla bu tür sorunlar yaşadığı günümüzde çok yaygın..Çocuk doğduktan sonra kendisini annesinin bir parçası gibi hisseder.Ve bu dönemlerde anneden göreceği ilgi,sevgi ve şefkat çocuğun kişiliğinin gelişimi açısından çok önemlidir.Ve bundan sonraki 4yıl çok daha önemlidir.İlk 4yıl anneyle olan ilişkisi kendini güvende hissetmesi için en emin yoldur.Ama annenin çalışıyor olması ve çocuğa büyükanne yada bakıcının bakması çocuğun gelişimini olumsuz yönde etkiler diye bir yargı çıkmamalı ortaya.Öenemli olan annenin çocukla bütün gün beraber olması değildir.Çocukla kaliteli birkaç saatte yeterlidir.
Ablanızın zeyneple geçirdiği zamanları düşünün.Bir saat bile olsa Zeyneple birebir ve tam anlamıyla ona odaklanarak vakit geçirmeli.Onunla konuşmalı,onu dinlemeli,oyunlar oynamalı..ve bunları yaparken göz temasını kesinlikle kaçırmamalı.Genelde anneler çocuklarıyla ilgilenirken aynı zamanda tv seyredebiliyor yada mutfakta yemek hazırlayabiliyorlar.Ya da bu tür 2. işler..Bu çocukla geçirilen ölü bir zamandır.Ablanızda bu konulara dikkat etmeli.Çocuklar anneler olmasada büyükannelerine ya da bakıcılarına karşı güçlü bir bağ kurabiliyorlar.ve bakıcının sık sık değişmeside çocuğu hırçınlaştıran sebeplerden bir tanesidir.Bu yüzden ablanızın bu konuda da dikkatli olması gerekiyor.
Ve son olarak ablanızda kabul ederse bir aile terapisti yada çocuk psikoloğuyla görüşmesi daha etkili olabilir.
SEVGİLER...

çok teşekkür ederim