Bir zamanlar güzel bir uçurtma vadı.Kuş gibi hafifti.Rengide çok güzel kırmızıydı.
Sahibi onu uçurduğu zaman gelin gibi süzülmeye başlardı.Yine de mutlu olmazdı.Yükseğe,en yükseğe çıkmak isterdi.Tüm uçurtmaları geçince mutlu olacağını düşünüyordu.
Shibi,hiç de onun düşündüğü gibi düşünmüyordu.Uçurtması,kendisi gibi arkadaşlarının arasında oynasın,mutlu olsun istiyordu.İyi ama,bunu kırmızı uçurtma anlamıyordu ki! Suçuda kuyruğuna atıyordu:
_Ben daha yükseğe çıkarım.Tüm uçurtmaları geçerim.Geçerim ya,kuyruğum bana yük oluyor.Benim yükseğe çıkmamı engelliyor,diyordu.
Böyle düşüne düşüne sonunda bir kara verdi.Kuyruğundan kurtulacaktı.Böylece hafifleyecek,daha yükseğe çıkacak,tüm arkadaşlarını geçecekti.Mutlu olacaktı!
Ne dersiniz arkadaşlar? Kırmızı uçurtma,kuyruğundan kurtulsun mu,kurtulmasın mı?
Kurtulsun diyorsanız:Kırlangıç akıllı bir kuştu.Kırmızı uçurtma'nın ne yapacağını anladı.Onu uyardı:
_Kırmızı uçurtma,ben kuyruğumu çok severim.O olmazsa böyle hızlı hareket edemem.Sakın kuyruğunu koparma,dedi
Kedi kardeşte aşağıdan seslendi:
_Kırlangıç doğru söylüyor.kuyruğunun değerini bil.Ben ,kendimi kuyruksuz düşünemiyorum bile!dedi.
Kırmızı uçurçma bu sözleri duyunca daha çok kızdı.
_Siz beni değil kuyruğumu seviyorsunuz!Bende bir an önce ondan kurtulacağım!O güzelim kuyruğu pıt diye kopuverdi.
Kırmızı uçurtma,kuyruksuz kalınca bir sevindi,bir sevindi ki sormayın.Ne yazık ki bir daha uçamadı.Uçurtma kardeşlerinin yanına çıkamadı.Döne döne,alçala alçala bir dereye düştü.Kurbağalar bile ona güldüler,alay ettiler.
Yaptığı yanlışı o zaman anladı.Pişman oldu,çok üzüldü.Olmayan kuyruğundan özür diledi.Diledi de ne oldu?artık kuyruğu yoktu.
Kırmızı uçurtma, kuyruğundan kurtulmasın dediniz değil mi?
Aferin! oda düşündüğünüzü yaptı.Ama bu,o kadar da kolay olmadı.
Kuyruğundan kurtulmak için çırpınıp durunca daha yükseğe çıkıverdi.Öteki uçurtmalar:Aaa! dediler. Kırmızı uçurtma'nın ne güzel, kuyruğu var! Bizimde böyle kuyruğumuz olsa bşizde daha yükseğe çıkabiliriz,dediler.
Kırmızı uçurtma,çok yükseğe çıkamamıştı ama azıcık da olsa arkadaşlarının üstüne çıkmıştı.Çıkmıştı ya,onların övgü dolu sözlerini, bakışları göremez,duyamaz olmuştu.Çırpınmayı bıraktı.Arkadaşlarının arasına indi.
Onlara birlikte uçmaya başladı.Evet,evet!İstediği buydu.MUtlu olmak istiyordu.Mutluluğu da arkadaşlarının arasında bulmuştu.
Sahibi onu uçurduğu zaman gelin gibi süzülmeye başlardı.Yine de mutlu olmazdı.Yükseğe,en yükseğe çıkmak isterdi.Tüm uçurtmaları geçince mutlu olacağını düşünüyordu.
Shibi,hiç de onun düşündüğü gibi düşünmüyordu.Uçurtması,kendisi gibi arkadaşlarının arasında oynasın,mutlu olsun istiyordu.İyi ama,bunu kırmızı uçurtma anlamıyordu ki! Suçuda kuyruğuna atıyordu:
_Ben daha yükseğe çıkarım.Tüm uçurtmaları geçerim.Geçerim ya,kuyruğum bana yük oluyor.Benim yükseğe çıkmamı engelliyor,diyordu.
Böyle düşüne düşüne sonunda bir kara verdi.Kuyruğundan kurtulacaktı.Böylece hafifleyecek,daha yükseğe çıkacak,tüm arkadaşlarını geçecekti.Mutlu olacaktı!
Ne dersiniz arkadaşlar? Kırmızı uçurtma,kuyruğundan kurtulsun mu,kurtulmasın mı?
Kurtulsun diyorsanız:Kırlangıç akıllı bir kuştu.Kırmızı uçurtma'nın ne yapacağını anladı.Onu uyardı:
_Kırmızı uçurtma,ben kuyruğumu çok severim.O olmazsa böyle hızlı hareket edemem.Sakın kuyruğunu koparma,dedi
Kedi kardeşte aşağıdan seslendi:
_Kırlangıç doğru söylüyor.kuyruğunun değerini bil.Ben ,kendimi kuyruksuz düşünemiyorum bile!dedi.
Kırmızı uçurçma bu sözleri duyunca daha çok kızdı.
_Siz beni değil kuyruğumu seviyorsunuz!Bende bir an önce ondan kurtulacağım!O güzelim kuyruğu pıt diye kopuverdi.
Kırmızı uçurtma,kuyruksuz kalınca bir sevindi,bir sevindi ki sormayın.Ne yazık ki bir daha uçamadı.Uçurtma kardeşlerinin yanına çıkamadı.Döne döne,alçala alçala bir dereye düştü.Kurbağalar bile ona güldüler,alay ettiler.
Yaptığı yanlışı o zaman anladı.Pişman oldu,çok üzüldü.Olmayan kuyruğundan özür diledi.Diledi de ne oldu?artık kuyruğu yoktu.
Kırmızı uçurtma, kuyruğundan kurtulmasın dediniz değil mi?
Aferin! oda düşündüğünüzü yaptı.Ama bu,o kadar da kolay olmadı.
Kuyruğundan kurtulmak için çırpınıp durunca daha yükseğe çıkıverdi.Öteki uçurtmalar:Aaa! dediler. Kırmızı uçurtma'nın ne güzel, kuyruğu var! Bizimde böyle kuyruğumuz olsa bşizde daha yükseğe çıkabiliriz,dediler.
Kırmızı uçurtma,çok yükseğe çıkamamıştı ama azıcık da olsa arkadaşlarının üstüne çıkmıştı.Çıkmıştı ya,onların övgü dolu sözlerini, bakışları göremez,duyamaz olmuştu.Çırpınmayı bıraktı.Arkadaşlarının arasına indi.
Onlara birlikte uçmaya başladı.Evet,evet!İstediği buydu.MUtlu olmak istiyordu.Mutluluğu da arkadaşlarının arasında bulmuştu.
