aslında doğru hocam..
fakat günümüz şartlarına bakarsak
annelerin de çalışma yaşamına
girmesiyle okulöncesi eğitim kurumları
daha da önem kazandı. bu sebeple bi
çok anne çocuklarına bakabilecek kimse
yoksa kreşleri tercih ediyorlar...
çalışmayan annelerde genellikle 5 yaşında
okula veriyorlar ve okula alışması için diyorlar...
bu yönden bakılırsa kimi mecburen kim de
bilerek çocularını erkenden okul yaşamıyla
tanştırıyor.
üst üste bir kaç yıl okula gelen çocuk dneyim
kazanıyor ve belli konularda tabiri caizse (işin kurdu)
oluyor. eee böyle olunca da tabi ki haklı olarak sıkılıyor...
ben de eğer mecburiyet yoksa 5 yaşta hafta da
3 yarım gün 6 yaşta anasınıfına gitmesinden yanayım...

İki sene üst üste okul öncesi eğitimi gören öğrencide sıkılma olabiliyor, çocuğun kendi yapısına da bağlı sorun da olmayabilir, değişken bir durum.
Fakat öğrencilerin ilköğretime uyum sağlamaları başlı başına bir sorun bence. Anasınıfındaki bireysel ilgi, oyun ve çeşitli etkinlikler yok, hal böyle olunca alışmakta zorluk, uyum sorunu oluyor, hep bizleri arıyorlar.
Diğer bir konu da okul öncesi eğitimi görmüş çocuğun diğer çocuklardan farkı. Öğretmenlerle konuştuğumda hemen fark edildiklerini söylüyorlar, bilgileri ve sosyal olarak ön plandalar diyorlar. Eksi olarakta sınıfta bazen çok rahat hareket ettiklerini direkt konuşma , kalkıp öğretmenin yanına gitme gibi durumlar oluyormuş. Bu durum da bence anasınıfı ortamının esnek olması hareketlerimizin fazla kısıtlı olmaması, tabii bu kurallarımız yok demek değil ama, yine de çok fark var. 1 sınıfta öğrenci sayısı çok fazla oluyor, öğretmen ilgilenmekte zorluk çekiyor, bir tarafta okuma yazma öğretmek zorunda, anasınıfı çocuğu birdenbire o tempoya giriyor ve uyum sağalayamıyor. Sonuç olarak OKUL ÖNCESİ EĞİTİM şart. Öğrencilerimizin başarılarını görmek bilmek güzel.

iki yıl anasınıfına giden çocuklar tabiki sıkılıyor eğer aile mecburen vermek zorundaysa 5 yaş grubunu tercih etmeli, eğer böyle bir şansı yoksa 6 yaşında öğretmen değişikliği okul değişikliği daha verimli olur. her öğretmen farklıdır, çalışmaları ders işleyişi, tarzı ayrıdır. belki veliler bu şekilde yönlendirilebilir. 6 yaştan önce daha az gün, sosyal beceri geliştirecek aktiviteler daha mantıklı bence.... tabi bu benim düşüncem...

Benim çalıştığım gibi ilköğretim bünyesindeki sınıflarda bir seneden fazla gelen çocuk sayısı çok fazla yoktur galiba ama başka anaokullarından gelen çocuklar zeka seviyesi ve fiziksel gelişimi çok iyiyse eğer ne kadar farklı etkinlikler ve işleyiş bakımından farklar olsa da okula devam ve etkinliklerde zamanı verimli kullanma açısından problemler çıkartıyorlar. Bu da onların gelişim olarak diğerlerinde daha üst seviyede olmasına bağlı. Eğer diğer çocukların seviyesinde devamlı eğitim yaparsak bu seferde o öğrencideki cevherler yok olmaya başlıyor. Buna bir çare bulunması gerekli bence. Bir çözüm önerisi olan var mı?

Hocam bu gibi durumlarda her çocuğun seviyesine göre etkinlikler ayarlanabilir. Çocukların bireysel özelliklerini bilmek lazım, ona göre sınıfta sorumluluk verilebilir, bu şekilde çocuk motive olacaktır. Nelerden hoşlandıklarını tespit edip görevler verilebilir. Seviyesi ve kavrama düzeyi daha yüksek olan öğrenciler dediğiniz gibi sınıfta etkinliklerden sıkılılabilirler ve okula gelmek istememe durumu da olabilir. Öğretmenin tek düze faaliyet yapmaması ve sınıfını çok iyi tanıması lazım. Ailelerle de iletişimde bulunup beraber hareket edilebilir...