Ufacık bir taneydin
avcuma bıraktılar
toprağa attım seni
yağmuruna emek,güneşine sabır kattım...
Türküler söyledim kulağına
barış dedim,ekmek dedim,
ahh.. bir de Vatan
Hamuruna sevgi akıttım..
çatlatmasın diye hoyrat rüzgarlar,
yüzüne saçlarımı serdim,memleket kokan..
ışık yaktım yoluna,
çağların aydımlansın,korkma diye karanlıktan...
Haydi yavrum sende sıra
Türküleri sen söyle artık Anadolumda
terinden namus aksın,
ellerinden erdem..
Sakın ha ! Caymayasın verdiğin sözden,
bilirim benim mayamdansın....
Sana ben öğrettim ekmeğine onur katmayı,
insanca bölüşmenin tadını
ve barış için savaşmayı...
Moralsiz, çöküntü içinde, rüzgar önünde savrulan bir yaprak gibi amaçsız bir şekilde dolaşan
öğrenciye uzanan "EL" bir öğretmenin güzel bir sözü, bakışı veya şefkatli bir şekilde dokunuşu olabilir...
İşte bu yüzden GÜNEŞİNİ SAKIN SÖNDÜRME, ÜMİDİNİ ASLA YİTİRME...
RABİYE CANIM ARKADAŞIM ÇOK ŞANSLISIN ELAZIĞ BENİM İÇİN HARİKALAR DİYARIDIR..ORDA OLMANIN ZEVKİNİ ÇIKAR DERİM ÇOCUKLAR VE YÖRE HALKI MUHTEŞEMDİR BAĞIRLARINA BİR BASTILARMI ARTIK BİR TENDE İKİ CAN OLURSUNUZ..CANIM ELAZIĞIM SİZİ ÇOK ÖZLEDİM..BELKİ ZORLAR ŞEHRİ GİBİ GÖZÜKÜR AMA GÜZELLİKLER DİYARI OLDUĞUNU ANLAMAN UZUN SÜRMEZ...SANA BAŞARILAR DİLERİM TAAA YÜREKTEN...