Merhabalar Okul Öncesi Forum Resmi Web Sitesi 'Biz BÜYÜK Bir Aileyiz'

Foruma ücretsiz kayıt olarak mesaj gönderebilir, yeni konular oluşturabilir ve diğer üyeler ile etkileşim içine olabilirsiniz.

DOWN SENDROMU İLE İLGİLİ HERŞEY...

Katılım
23 Tem 2006
Mesajlar
290
Tepki Skoru
0
Puanları
0
Yaş
41
Down Sendromu
Yaklaşık 800 canlı bebekte 1 görülür. Eskiden tipik yüz görünümü nedeniyle mongolism diye anılan bu hastalık tablosu, bugün bozukluğa yol açan ek 21. kromozom nedeniyle 'trizomi 21' olarak adlandırılmaktadır.

Vakaların çoğunda (yüzde 95) anne ya da babadan gelen fazladan bir kromozom vardır. Çocuktaki kromozom sayısı 46 değil, 47'dir. 21 no'lu kromozomda 3 tane kromozom vardır (normalde biri anne, diğeri babadan gelen 2 kromozom olmalıdır).
Hafif-çok şiddetli arasında değişen zeka geriliği, hastanın yüzündeki belirli özellikler (bazılarında daha belirgindir), aşırı büyük dil ve kıs bir boyun gibi bir dizi belirtinin görüldüğü bir hastalıktır. Kafanın arka kısmı düz, kulaklar küçük (bazen yukarıda kıvrımlı), burun basık ve geniş olabilir. İşitme ve görme fonksiyonları zayıf olabilir. Özellikle kalpte ve mide bağırsak kanalında olmak üzere çeşitli iç organ kusurları mevcut bulunabilir. Down sendromlu çocuklar genelde kısa boyludur, kaslar gevşektir (büyümedeki gecikmenin bir bölümünden sorumlu kusur).

Down sendromu olan çocukların ortalama doğum tartıları normal çocuklara oranla 100–600 gr daha az, boyları 2–3 cm daha kısadır. Boy kısalığı yaşam boyu devam eder. Büyüdükçe kemik olgunlaşmaları geri kalır.


Risk altındakiler:
•Daha önce doğuştan kusurlu çocuğu olan anne-babaların çocukları
•Anne veya babada kromozom kusuru varsa
•Anne yaşı 35 üzerinde bulunanlar (anne yaşı arttıkça risk artar)
35 yaşın üzerindeki annelerden doğan bebeklerin yüzde 2'sinde görülür.
Genç annelerde (35 yaşın altında) down sendromlu bir bebekten sonra yineleme riski yaklaşık yüzde 1'dir. 35 yaşından büyük annelerde ise bu risk yaşla orantılıdır. Beraberinde görülebilen diğer sorunlar şunlardır:
•Yüzde 50'sinde doğuştan kalp kusurları vardır.
•Diyabet
•Erken katarakt
•Epilepsi
•Diş sorunları
•İşitme ve görme fonksiyonlarının zayıf olması
•Mide-bağırsak sorunları
•Tiroit fonksiyon bozukluğu
•Erken yaşlanma
•Artmış Alzheimer hastalığı riski (40 yaş civarında)
•Artmış kanser riski (Lösemi vs)
Tanı: Klinik olarak bu dış görünümü down sendromu tanımına uyan bebeklerde 'sitogenetik incelemeler' yapılamalıdır. Kromozom testi ile tanı kesinleşir.

Doğum öncesi teşhis mümkündür. Doğumdan sonra yapılacak ameliyatlarla eğer varsa kalpteki ve diğer sistemlerdeki aykırılıklar düzeltilebilir. Hafif-orta derecede zekâ geriliği olan Down sendromlu çocuklarda erkenden uygulanan özel eğitim programları, zekâ katsayısını (IQ) yükseltebilir.


Eğitilebilir düzeyde zeka geriliği olan Down sendromlu hastalar geç de olsa konuşabilir, kendilerine bakabilecek düzeyde sosyal gelişme gösterir ve çevreye uyum sağlar. Genelde taklit, resim ve müzik yeteneği olan, mutlu, arkadaş canlısı çocuklardır. Az bir bölümünde duygusal sorunlar vardır. Büyük çoğunluğu basit meslekler öğrenebilir, müzik aletleri çalabilirler.
 
Katılım
27 Eyl 2007
Mesajlar
1
Tepki Skoru
0
Puanları
0
Yaş
53
merhaba, ben bugün hamile kardeşimin bebeğinin down sendromlu olduğunu öğrendim. :(( diğer kızkardeşim bana bebeğin alınması için ona baskı yapmamı istiyor. Ama hamile olan kardeşim kesinlikle bebeğini aldırmayı düşünmediğini söyle. (kendisinin bu 2. bebeği ilki normal) bana bu konuda fikir verirmisiniz ltf. ona nasıl yaklaşmalıyım bu konuda.
 
Katılım
6 Eki 2007
Mesajlar
8
Tepki Skoru
0
Puanları
0
Yaş
44
merhaba, ben bugün hamile kardeşimin bebeğinin down sendromlu olduğunu öğrendim. :(( diğer kızkardeşim bana bebeğin alınması için ona baskı yapmamı istiyor. Ama hamile olan kardeşim kesinlikle bebeğini aldırmayı düşünmediğini söyle. (kendisinin bu 2. bebeği ilki normal) bana bu konuda fikir verirmisiniz ltf. ona nasıl yaklaşmalıyım bu konuda.
mrh. öncelikle geçmiş olsun. benim kardeşim down sendromu şuan 17 yaşına girdi böyle bir çocuğa sahip olmanın zorluklarını kardeşimde bizzat yaşadım. tabiki allahın verdiği canı kimse almak istemez ve buna kimsenin hakkıda yok ama böyle bir çocuğu dünyaya getirmenin sorumluluğunu almak yanlış bence hem anne hemde çocuk açısından. o çocuğun ömür boyu bakıma deste yani yanında bir yetişkine ihtiyacı var. annem şuan bana birşey olursa ona ne olacak diye düşünüyor. o çocuk bakalım bu şekilde dünyaya gelip anormal bir hayat yaşamak isteyecekmi. çevredeki insanlar kardeşime tuhaf baktıklarında dahi çok rahatsız oluyor, onlara kızıyor ve pişikolojisi bozuluyor. çevresinde olan bitenlerin farkında bu yüzden kendini çevresinden soyutlamaya başladı bu çocuğa bunları yaşatmaya hiç bir annenin / insanıon hakkı yok. tabiki burada çevrenin bilinçsizliği göz ardı edilemez. ama ben bu devirde bile bile böyle bir çocuk dünyaya getirmenin doğru olduğunu düşünmüyorum ve buna karşıyım. şunuda belirteyim ben anaokulu öğretmeniyim ve down sendromu vb. çocuk hastalıkları hakkında yeterli bilgiye sahibim.
bu arada böyle bir çocuğa sahip olduğu için annemin psikolojiside bozuk. kardeşimle yaşıt çocukların yaptıklarını gördüğünde , dışarı çıktığında insanların tuhaf bakışlar altında birbirlerini dirtmeleri vb. hastalanıyor hatta hastanelik oluyor. kardeşinize bunlar uzaktan kolay gibi görüne bilir untmasınki bir tane daha çocuğu var onun da anneye ihtiyacı var. size tavsiyem kardeşiniz böyle bir çocukla neler yaşayabileceğini iyice araştırsın kendi, eşi, çocuğu ve dünyaya getireceği çocuk açısından hepsini iyice tarsın bütün bu yaşanacakları kaldırabileceğine inanıyorsa ona ne mutlu derim. yinelemek istiyorum ben bile bile özel durumlu çocukların dünyaya getirilmesi taraftarı değilim.
umarım size yardımcı olurum. :egg61nb:
 
Katılım
27 Nis 2008
Mesajlar
1
Tepki Skoru
0
Puanları
0
Yaş
47
mrh. öncelikle geçmiş olsun. benim kardeşim down sendromu şuan 17 yaşına girdi böyle bir çocuğa sahip olmanın zorluklarını kardeşimde bizzat yaşadım. tabiki allahın verdiği canı kimse almak istemez ve buna kimsenin hakkıda yok ama böyle bir çocuğu dünyaya getirmenin sorumluluğunu almak yanlış bence hem anne hemde çocuk açısından. o çocuğun ömür boyu bakıma deste yani yanında bir yetişkine ihtiyacı var. annem şuan bana birşey olursa ona ne olacak diye düşünüyor. o çocuk bakalım bu şekilde dünyaya gelip anormal bir hayat yaşamak isteyecekmi. çevredeki insanlar kardeşime tuhaf baktıklarında dahi çok rahatsız oluyor, onlara kızıyor ve pişikolojisi bozuluyor. çevresinde olan bitenlerin farkında bu yüzden kendini çevresinden soyutlamaya başladı bu çocuğa bunları yaşatmaya hiç bir annenin / insanıon hakkı yok. tabiki burada çevrenin bilinçsizliği göz ardı edilemez. ama ben bu devirde bile bile böyle bir çocuk dünyaya getirmenin doğru olduğunu düşünmüyorum ve buna karşıyım. şunuda belirteyim ben anaokulu öğretmeniyim ve down sendromu vb. çocuk hastalıkları hakkında yeterli bilgiye sahibim.
bu arada böyle bir çocuğa sahip olduğu için annemin psikolojiside bozuk. kardeşimle yaşıt çocukların yaptıklarını gördüğünde , dışarı çıktığında insanların tuhaf bakışlar altında birbirlerini dirtmeleri vb. hastalanıyor hatta hastanelik oluyor. kardeşinize bunlar uzaktan kolay gibi görüne bilir untmasınki bir tane daha çocuğu var onun da anneye ihtiyacı var. size tavsiyem kardeşiniz böyle bir çocukla neler yaşayabileceğini iyice araştırsın kendi, eşi, çocuğu ve dünyaya getireceği çocuk açısından hepsini iyice tarsın bütün bu yaşanacakları kaldırabileceğine inanıyorsa ona ne mutlu derim. yinelemek istiyorum ben bile bile özel durumlu çocukların dünyaya getirilmesi taraftarı değilim.
umarım size yardımcı olurum. :egg61nb:

pes artık . 17 yaşında dowlnlu ailesi olarak nasıl bu kadar keskin konuşabiliyorsunuz.

benimde okula giden bir downlu kızım var. çevremde yok denecek kadar az yaşadık o tuhaf dediğiniz bakışları. ancak o bakışlar cahil gözlerden çıkınca durumun d.s. ile alakalı olmadığına emin olabilirsiniz. zira o cahiller şişman birini gördüğündede aynı aşağılayıcı gözlerle süzerler. onları allaha havale etmek lazım beni ilgilendirmiyor çünki.

çocuğa bunu yapmaya hakkımız varmı diye sorguluyorsnuz. siz çokmu rahat bir hayat yaşamaktasınız. eğer değilseniz o vakit anneniz sizede haksızlık etmiş keşke sizde dünyaya gelmeseymişsiniz diyebilirmiyiz. cevabı size bırakıyorum.

birde kendi adıma şunu söyleyebilişrim. bu tercih kesinlikle aileye aittir ve ben böle bir zamanda alınan her türlü tercihe saygı duyarım. ama başkalrı, hayati kararlar alırken onları en derinden etkilemek istemem.
 

Giriş yap

Okul Öncesi Forum TV

000
Gün
00
Saat
00
Dakika
00
Saniye
Canlı yayına kalan süre.

18 Yıldır Sizlerle

18 yıldır sizlerleyiz. Türkiye'nin ilk okul öncesi eğitim platformu
Üst