Güzel bir hikaye . Çok şey anlatıyor. :thumbsup:


DIRDIR ETMEK

Deniz kıyısındaki evde Zackarina� nın babası sağa sola koşturarak çok önemli bir şey arıyordu. Arabasının anahtarını! Nereye kaybolduklarını bir türlü anlayamıyordu. Ne ceplerinde, ne kapının arkasındaki çengelde, ne de masanın üzerindeki çanakta bulamamıştı. Kaybolmuşlardı işte.
En sonunda emekleyerek yerde aramaya başlamıştı. Ter içinde kalmış ve çok sinirlenmişti. Tam o anahtarı ararken Zackarina koşarak mutfağa daldı. Çizmelerini çıkartmamıştı. Bahçede solucanları yemlemekten geliyordu.

* Birazdan arabayla mı gideceğiz? Diye sordu. Alışverişe?
* Zackarina! Çizmelerin! diye hırladı babası. Ve hayır arabayla gidemiyoruz!
* Ama gidecektik ya, dedi Zackarina. Gideceğiz demiştin unuttun mu? Önce odun keseceğim dedin, sonrada gidip dondurma alacaktık, öyle demiştin.

Babası Zackarina� nın çamurlu ıslak çizmelerin işaret ederek:

* Çizmelerin! dedi. İçeri girmeden önce onları çıkarmalısın! Bunu daha kaç defa söyleyeceğim sana?
* Nereden bilebilirim senin kaç defa söyleyeceğini, dedi Zackarina. Ama dondurma!

Söz vermiştin, evet söz vermiştin. Gidip dondurma alacağız demiştin. Külahta, bile dedin.

* Çizmelerini çıkart ve şu lanet olası dondurma hakkında dırdırı kes! dedi babası.

Zackarina öfke ile dudaklarını büzdü. Babası şimdi gerçekten haksızlık ediyordu. Dırdır yapmamış, yalnızca sormuştu. Basit bir soru sormak yasak mıydı yani?

* Dırdır yapan sensin, dedi Zackarina. Durmadan çizmelerin de çizmelerin deyip duruyorsun, ve artık kulaklarım bunu duymaktan yoruldu ve hatalı olan sensin!

Zackarina tekrar dışarı çıktı. Daha birkaç dakika önce ne kadar da neşeliydi. Dondurma neşesi. Ama şimdi öfke içindeydi. Çizmeler oraya, çizmeler buraya! Eğer insan tekrar giyecekse niye ayakkabılarını hep çıkarmalıydı ki? �Düşüncesiz baba� diye düşündü Zackarina. �Emekliyor ve durmadan dır dır dır söyleniyor.� Zackarina yolunun üzerindeki zavallı bir köknara tekme attı. Köknar ağacına yuva yapmış olan bir saksağan korkuyla havalandı ve bağırmaya başladı.

* Kapa çeneni, dedi Zackarina ve kulaklarını kapadı. Seni dinleyecek halim yok!

Ama saksağan çenesini kapamadı. Zackarina�nın bağırması ve elini kolunu sallayarak tehdit etmesi de işe yaramadı. Bağıra çağıra yakınmaya devam etti.

* Aptal saksağan, dedi Zackarina. Umurumda bile değilsin, duydun mu!

Zackarina birden kumsala doğru koşmaya başladı. Ama saksağan onun peşini bırakacak gibi değildi. Hemen Zackarina�nın peşine düştü. Ağaçların üzerinden uçarak onu izledi. Kuyruğunu sallayarak yakınmaya devam etti.

* Sus, dedim sana! Kes sesini! diye bağırdı Zackarina.

Kumkurdu yatmış uyuyor ve çok ilginç bir rüya görüyordu. Ama Zackarina�nın bağırtısına uyandı. Ayağa kalktı, gerinip esnerken;

* Lütfen yaa, of, ne, ben uyanmak! dedi. Bir sıçan kadar sessiz olacaktım, ayrıca uyuyacaktım, sen eğer bana böyle bağırmıyor olsaydın!
* Ben sana değil şu düşüncesiz saksağana bağırıyorum, dedi Zackarina. Çok dırdırcı!

Saksağan bir taşın üzerine oturmuş hala bağırıyordu. Ama çok bağırmaktan kısılan sesi artık o kadar yüksek çıkmıyordu. Kumkurdu kulaklarını dikip onu dikkatle dinledi.



* Sana bir şey anlatmaya çalışıyor olmalı, dedi Zackarina�ya. Ama sen bir türlü dinlemediğin için tekrar tekrar söylemek zorunda kalıyor.

Zackaina merak etmişti şimdi. Saksağan ona ne söyleyecekti acaba? Saksağan konuşmak için gagasını açtı ve Zackarina kulaklarını iyice açıp heyecanla bekledi. Bekledi beklemesine ama saksağanın gagasından hiç ses çıkmadı.

* Gördün mü işte? Dedi Kumkurdu. O kadar bağırtırsan olacağı bu, hiç sesi kalmamış.

Kumkurdu tekrar kuma uzandı. Uykusuna devam etmek ve rüyasının sonunu görmek istiyordu.

* Dırdır, dedi ve gözünü kapadı. Bir çeşit bozuk konuşma. Hiçbir işe yaramaz. Hatanın kaynağı genellikle kulaktadır.
* Hiç de bile, dedi Zackarina. İnsan kulağı ile konuşmaz ki. En azından ben konuşmam.
* Evet, ama insan kulaklarıyla dinler, dedi Kumkurdu ve uyudu.

Zackarina saksağanı dinlemediğine pişman olmuştu. Ya önemli bir şey söylemeye çalışıyorduysa? Bir yerde gömülü bir hazinenin yerini, ya da yardım bekleyen birinin yerini. Belki de yavruları yuvasından düşmüştü de, Peter�in kedisi onları yiyecekti! Of ne korkunç bir şey! Saksağan gagasıyla taşa pıt pıt vurup havalandı. Zackarina peşine düştü. saksağan biraz uçtuktan sonra başını çevirip Zackarina�ya baktı.

* Anladım, dedi Zackarina. Bana bir şey göstermek istiyorsun, değil mi?

Saksağan daldan dala uçmaya devam etti. Zackarina arkasından koştu. Saksağan elma ağaçlarının ve sebze evleklerinin üzerinden eve doğru uçtu ve odunluğun tepesine kondu.

* Odunluk, dedi Zackarina. Ne demek istiyorsun? Odunluk?

Saksağan başını salladı.

* Harika! Teşekkür ederim, dedi Zackarina. Beni bir odun yığını göstermek için mi peşinden koşturdun?

Ve Zackarina saksağanların budala ve tıpkı dırdırcı babalar kadar yorucu olduklarını düşündü. Ama tam dönüp gitmeye hazırlanırken, iki odunun arasında parlayan bir şey gördü. � Evet işte! Bu bir hazine!� diye düşündü ve hemen odun yığınına yöneldi. Ama hayır, gördüğü şey hazine değil araba anahtarlarıydı.
Zackarina anahtarları odun kırarken düşürdüğünü anladı. Anahtarları alıp hala mutfakta oturan babasına koştu. Tabii çizmelerini çıkarmadan.

* Bakkk, ne buldum, dedi. Odunlukta!

Babası çok sevindi. Zacarina�yı koltuklarının altından tutup tavana kadar kaldırdı. �Sen bir harikasın� dedi. Ama sonra yerdeki ayak izlerini gördü. Çamurlu çizmelerin bıraktığı izleri. İç geçirdi.

* Dır dır etmek istemiyorum, dedi. Ama çizmeler! Çıkar onları!
* Ama niçin? dedi Zackarina.
* Çünkü mutfağın çamur olması hiç hoş değil, dedi babası. Yerde çirkin lekeler kalıyor. Ama sadece bu da değil toprakta bir sürü tehlikeli bakteri var, onlar yiyeceklere bulaşabilir.
* Tamam da. Bunu baştan niye söylemedin? dedi Zackarina.
* Söylemedim mi? dedi babası.
* Hayır, yalnızca çizmeler, çizmeler, çizmeler diye kriz geçirdin!

Çizmelerini çıkartan Zackarina bir süpürge ile yerleri süpürüp tertemiz yaptı.

* Teşekkür ederim, dedi babası.
* Bir şey değil, dedi Zackarina. Ben de dırdır etmek istemiyorum, onun için beni şimdi dikkatle dinle ve cevapla, çünkü son kez soruyorum; dondurma almaya ne zaman gideceğiz?

Babası dikkatle dinledi, biraz düşündü ve �Şimdi!� dedi.
Ve Kumkurdu nihayet Zackarina uykusunu böldüğü için yarım kalan rüyasının ikinci yarısını da görmekte idi.
Şöyle bir rüyaydı: Ahududu ve bal. İkisini karıştır. Bir parça güneşe bırak, �sim sala bim� ve işte sesi kısılan saksağanlar için mükemmel bir ilaç.

-ALINTI-AYIN HİKAYESİ