ÇOCUĞUMUZA!

ÇOCUĞUMUZA!
Sürekli meşguldüm o kadar sene,
Seninle doyasıya oynayamadım.
Sen beni çağırdın gel oyna diye,
Ben bir türlü zaman ayıramadım.

Giydirdim, doyurdum, seni kolladım,
Sadece bunları yeterli sandım.
Bana oyuncağını getirdiğinde,
Ben seni çoğu kez başımdan savdım.

Yatağa yatırır seni okşardım,
Sen uyur uyumaz hemen çıkardım.
Şimdi o günleri çok özlüyorum.
Keşke bir dakika fazla kalsaydım.

Hayat ne kadar kısa, yıllar ne çabuk.
Ne zaman büyüdü bu küçük çocuk,
Ona dokunmak için uzandığımda
Ellerim boş kalır, yüreğim buruk.

Artık ne resimler, ne de oyunlar,
Ne “iyi geceler” ne sarılmalar,
Hepsi çok geride, ulaşmak zor,
Yaşanmadı sanki o güzel yıllar.

Artık hiç işim yok yapayalnızım.
Günlerim çok uzun, üstelik bomboş.
Keşke isteklerini bir bir yapsaydım,
Küçük arzuların şimdi çok şirin çok hoş.
ALICE CHASE

çok güzel.şu an biz onlara yeterli zaman ayıramıyoruz ilerde de onların bize ayıracak zamanları olmayacak belkide.oyüzden çocuklarımıza kaliteli zaman ayıralım.

Onlarda ilerinin anneleri babaları o yuzden ne ekersek onu biçeriz...