Sınıfta bazen çok sinirlendiğimiz anlar olabiliyor.Bu tür durumlarda öfkemizi çocuklardan çıkarabiliyoruz.Ama bu,kesinlikle çok yanlış.Ceza verirken kızgın
olup,olmadığımıza çok dikkat etmeliyiz.Ayrıca,ceza sadece sandalyeye oturtmak da değildir.Çocukla göz teması kurarak ona bu olay karşısında ne kadar üzlüldüğümüzü anlatabiliriz.Herhangi bir etkinlikten mahrum bırakma da olabilir.Ama,hangi ceza olurss olsun,öğrencinin yaptığı hataya denk olmalıdır.Ceza verilirken,öğrenciye bunun ceza olduğu söylenmemelidir.Yalnızca yaptığı hata nedeniyle bir süre etkinliğe katılamayacağı ve düşünmesi gerektiği söylenmelidir.
Staj yaptığım sınıfta duvara sınıfta uyulması gereken kuralları astım.Sınıfımda bir düşünme köşesi var.Sınıf kurallarına uymayan öğrenciyi burada mutlaka bekletiyorum.Neler hissettiğini bir kağıda resimlemesini,sonra da bütün sınıfa açıklamasını ve benden özür dilemesini istiyorum.Olumlu bir değişiklik gördüğüm zaman etkinliğe katılmasına izin veriyorum ama eğer bir daha kuralları çiğnemeye kalkarsa düşünme köşesinde önce beklettiğim sürenin iki katı kadar bekletiyorum.
Bence ceza,eğitimin düşmanı değil,yardımcısı olmalıdır.Ama tabi ki de onur kırıcı biçimde değil.Benim sınıfımda en sık uyguladığım ceza yöntemim,az önce de anlattığım gibi 'düşünme'.Öğrencinin beyninde kalıcı bir etki bırakıyor ve yaptığı hatanın farkına vararak,bir daha yapmamasını sağlıyor.
Bu konu hakkında sizlerin de görüşlerini bekliyorum...
olup,olmadığımıza çok dikkat etmeliyiz.Ayrıca,ceza sadece sandalyeye oturtmak da değildir.Çocukla göz teması kurarak ona bu olay karşısında ne kadar üzlüldüğümüzü anlatabiliriz.Herhangi bir etkinlikten mahrum bırakma da olabilir.Ama,hangi ceza olurss olsun,öğrencinin yaptığı hataya denk olmalıdır.Ceza verilirken,öğrenciye bunun ceza olduğu söylenmemelidir.Yalnızca yaptığı hata nedeniyle bir süre etkinliğe katılamayacağı ve düşünmesi gerektiği söylenmelidir.
Staj yaptığım sınıfta duvara sınıfta uyulması gereken kuralları astım.Sınıfımda bir düşünme köşesi var.Sınıf kurallarına uymayan öğrenciyi burada mutlaka bekletiyorum.Neler hissettiğini bir kağıda resimlemesini,sonra da bütün sınıfa açıklamasını ve benden özür dilemesini istiyorum.Olumlu bir değişiklik gördüğüm zaman etkinliğe katılmasına izin veriyorum ama eğer bir daha kuralları çiğnemeye kalkarsa düşünme köşesinde önce beklettiğim sürenin iki katı kadar bekletiyorum.
Bence ceza,eğitimin düşmanı değil,yardımcısı olmalıdır.Ama tabi ki de onur kırıcı biçimde değil.Benim sınıfımda en sık uyguladığım ceza yöntemim,az önce de anlattığım gibi 'düşünme'.Öğrencinin beyninde kalıcı bir etki bırakıyor ve yaptığı hatanın farkına vararak,bir daha yapmamasını sağlıyor.
Bu konu hakkında sizlerin de görüşlerini bekliyorum...