Size bu çıktığınız yolculukta kolaylık ve başarı diliyorum.2 gündür otizm ile ilgili bir kursa katılıyorum.Erken tanı ve teşhisin buna paralel erken eğitime başlamnın hastalığın ilerlemesini ve bir takım becerilerin kazandırılmasında önemli olduğu bir gerçek.Allah yardımcınız olsun.

işte elleri öpülesi mükemmel bir annee..allahım razı olsunn sizlerdenn..
allahım yardımcınızz olsunn...eminim ki azminizle her türlü zorluğun altındann hayırlısıyla kalkabileceksinizdir..yolculuğunuzunn hayırlısıyla ve mutlulukla devam etmesi dileğiyle..
teşekkürler..

değerli arkadaşlar gönderdiğiniz mesajlar için teşekkür ederim ve yazdıklarıma kaldığım yerden devam etmek istiyorum.önce eksik olan ne idi bakmıyor konuşmuyordu evde yanlız gibiydim varmı yokmu anlamıyordum bir alışveriş merkezine giremez ve asla masada oturup yemek yiyemezdim yemek yemesi problemli püre halinde ve çok seçiciydi 16 ay anne sütü beslememe rağmen nasıl olurda katı gıdalara geçecektim bu çok zordu hiç birşeyi kabul etmiyordu tek çarem meyveli yoğurtlardı bunu buradan büyük bir pişmanlıkla söylüyorum yoğurt hayatımıza asla girmemeliydi.önce göz temasıyla başlamak istedim bakmıyor ne yapsam bakmıyordu birşey bu çok işime yaradı kuklalarla oyuncaklarla ona dokundum anların ağzıyla durmadan konuştum oğlum dokundurmazdı kaçardı dokunduğunuzda iter ve krize girerdi bazen öyle bir zaman geliyorki istenilmeyen bir davranışı istenilmeyen başka bir davranışla örtebiliyorsunuz takıntıları yoğun olan bir çocuktuda oğlum yerlere yatar eline 2 oyuncak alır ve saatlerce dalardı bunun için hem dokunmayı hemde beni algılaması için sürekli kaptığım gibi kucağıma alır dans ederdim taklalar attırırdım ona işte dalmaktansa dans etsin gerekiyorsa bir süre kendi etrafında dönsün ne yapalım ondanda kurtulurduk elbet günde 17-18 saatmi desem hayır tüm gün bu uğurda onun uyku saatlerinide iptal etmiştim kısa aralar verdim kendim için tabii oyun oynardık çoğu zaman parka çıkardık kreşe gitmesini çok istiyordum gidemezdi kendini farklı hissetmemeliydi bu yüzden buna hazırlanmalıydım apartman dairesinde yaşıyordum ve en büyük sorunun çocuktu hiç çocuk yoktu.parka giderdim rüşfet olsun diye bir torba doluşu şeker yada çikulatayla sadece oğlumla oynasınlar diye ama o sadece sallanırdı sadece sallanır.hepsini not ettim ne yapmalı ne kadar gerilerdeydik hiç kelime yoktu göz emasıda yavaş yavaş mükemmel olmasada baktırttım kısa sürelerle göz temasını sağladım adına cevap bakıyordu komutlar saatlerce hiç yılmadan usanmadan komutlara çalıştık anlıyordu biliyorum derinlerde beni duyduğunu hissediyordu

bu arada epilepsi sorunu ve hiperaktivite üzerine araştırmalar yapıyordum dalmaları vardı bunun ayrımına varamıyordum eeg ve mr çektirmiştim uyku halinde eeg düzensiz emr da mayolize olmamış alanlar vardı.nöbetler çok çeşitlidir bildiğiniz gibi bu dalmalar epilepsi nöbetlerimiydi otistik belirtilerdenmiydi yoksa genetikmiydi.yaptığım araştırmalarda hiperaktif çocukların birkısmındada eeg düzensizlikleri olduğuna rastlamıştım ama sorun neydi ve nasıl tanı konulmalıydı doğru teşhis doğru tedaviyi getirir elbet.otizim boyutunda çalışmalar heryerde devamn etti yolda dışarıda alışveriş merkezlerinde oğluma her hissi yaşatmaya çalıştım dokunarak farklı dokuları algılamasına kadar bazı kelimeler çıkmaya başlamıştı ama bana hala anne demiyordu sorun benmiydim diye çok düşünmüştüm.zorlamayla aldığım yol herzaman oyunla öretilerden daha kısa olmuştur bu yüzden hayatımızda drama çok önemlidir.nisan gibi birçok kelime oturmuştu yinede herşey doğalıktan uzaktı iletişim azdı ve benim öğrettiğim kalıplaşmış şeyler kullanılıyordu.ilk 3 yaş dönemiydi iyi hazırlamalıydık her an bir patlama yaşıyabilirdim fazla ilerleme alamasamda çalışmaya tüm hızla devam ettim.komutlar oturmuştu bazı şeyler öğretmiştim şu özel eğitim gereçleriyle ve yere yatıp dakmaları devak ediyordu parmak ucunda yürüyordu.bununla ilgili çalışmalarımız oldu parmak ucunda yürümesin diye ona asker gibi yürümeyi öğrettim.rap rap her an hatırlatmalar askerli drama oyunları savaşlar yerlerde sürünmeler.bu işime epey yaramıştı takıntıları içinde çözümler üretmek gerekiyordu

ben hep ozel olduklarına ınanıyorum bu cocukların onlarla olmak (bunu sizin kadar ıyı bileme ama) kesfilerle dolu bı dunyaya girmek hiç bilinmeyen hayat ve bı yasam gibi allah size güç versin oğlunuzu benım için opun sevgiler

sevgili suyun sesi insanların herşeyi bilmelerine imkan yok elbet bu okadar çok okumama rağmen benim ahi hala konuya ne kadar yabancı olduğumu gösteriyor.önemli olan tanımasakta yanlız olmadığımızı hissetmek böylece daha rahat oluyor insan.yazıma bir bütün dahilinde dvam etmek tek mesaj olarak geçmek isterdim o kadar uzun ve zamanda o kadar dar ki neyse devam edeyim.çalışmalar tüm gün devam etti birçok terapi şeklinide yaşantımıza dahil ettik sensory integration terapi öğretilerde renklerin kullanılması at binme yüzme ve artık bazı şeyler oturunca haftada 3 gün 2 şer saatle bir ana okuluna verdim oğlumu henüz 3 olmamıştı bile ve yavaş yavaş ilerliyorduk ben hızlı gidiyordum o bir okadarda yavaştı.depoluyordu biliyorum birgün büyük ümitlerle konuşacak diye çalışıyordum.bu arada oğlum nöbet geçirmiyordu mayıs gibi epilepsi tedavisini sonlandırmıştık ve haziranda ana okulu 4 tam güne çıkardım uyumlu gibi görünüyordu hedeflerim vardı 3 yaş olmadan oyun kurma yeteneği gelişmeliydi ve tuvalet eğitimi.en güzeli okuldaki arkadaşlarını model olarak kullanmaktı bez bağlamaya devam ediyorduk temmuzda oyun kurma yeteneğini geliştirdim bununla birlikte ek tük ikili cümleler çıkmaya başlamıştı oyun kurma yeteneği geliştikçe takıntılı davranışlarından uzaklaştı.bu arada bir tatil ayarladım annemlerin yazlığına 2 aylığına kalmaya gittim oraya ondan 7 yaş küçük kuzenide gelmişti ve o da tuvalet ğitimi aşamasındaydı.plajda güneşin altında biz yine çalışıyorduk yüzmek bir nevi sensory çalışması gibi geldi bize çünkü bu yaş dönemlerinde beynin herikiyönününde eşit şekilde alışması çok önemlidir.biz bir adım ileri 2 adım geri gitmeye devam ediyorduk.2 ay geçti ben hala acabalarla yaşıyor gündüzleri çalışıyor geceleri ertesi gün ne yaparı planları kuruyordum.döndük eylülde tekrar anaokuluna ve özel eğitime başladı.bir gün eylülün ortalarıydı sanırım çişim var diyerek tuvalete gitti kaka eğitimi hemen arkadan düzeldi bez attı ve asla altına kaçırmadı akabinde birden duygularını ifade başladı bazı giysilerini çıkarıyor ellerini yıkıyor dişlerini fırçalıyabiliyordu.ataklar ardı ardına gelmeye başladı 3lü4lü5li çümleler kurabiliyor arkdaşlarını tanıyor isimlerini kullanarak ertesi güne planlar yapabiliyordu.işte beklediğim an gelmişti oğlumartık otizmden sıyrılmış yeni yolculuklara yelken açmıştı.az önce o hep hayalini kurduğum ana okulundan geliyoruz veli toplantısında bebeğimin bana küçük bir süprizi vardı yaşlı bir elma ağacı olmuştu arkadaşları papatya bulut ve güneş bir arkadaşı sordu ona hastamısın yaşlı ağaç oda hastayım öğretmen düzeltti hayır yaşlımısın diye sormalısın oğlumda yaşlıım cevabı vermeliydi sonrada yaşlı ağçtan dökülen elmaları beraber topladılar bir an kendimi o ağacın yerine koydum o kadar yorgundumki ama meyvesini almıştım artık dökülen o elmaları alıp yemek hakkımdı hepiizin hakkı

sevgierimle

yazdıklarınızı büyük bir ilgiyle ve hayranlıkla okudum, sizi tebrik ediyorum Allah yardımcınız olsun..

slm,öncelikle sizi oğlunuza farklı olduğunu farkettirmediğiniz için tebrik ediyorum.sizi yaptıklarınızdan dolayı canı gönülden kutluyorum.allah yardımcınız olsun,sizi kısmen anlıyorum.3 yıl özel eğitimde çalıştım.şuanda otistik bi öğrencim var.kaynaştırma eğitimine geliyor.onun için çok çabalıyorum.yarım dönemde bile çok yoruldum.ama insan emeklerinin karşılığını almaya başladıkça tüm yorgunluğu gidiyo demi?sizi dinlemek benim furkana olan inancımı daha da artırdı.mutlu kalın.

Bütün yazdıklarınızı okudum sevgili anne, gözyaşlarıma engel olamadım, beni de çıkmış olduğunuz yolculuğa aldınız. Fedakar bir annesiniz, azim göstermişsiniz ve emeğinizin karşılığını tabi ki alacaksınız. Sizi gönülden tebrik ederim, oğlunuzla beraber mutlu yıllar dilerim.

Öncelikle özel ve iyilik dolu bir kalbe sahip olduğunuz için ben çocuğunuz adına çok ama çok teşekkür ederim .Çıktığınız bu yolculukta yanlız değilsiniz bunu bilmenizi istedim.Bu konuda bende bir çok araştırma yapıp gönüllü öğretmenlik yaparak araştırmalarımı sürdürüyorum.OTİZMBANA GÖRE KARŞILIKSIZ SEVGİ DURAĞI keşke herkes bu durağa bir uğrasa ne güzel olur.Bakın aslında çocuğunuzla çıktığınız bu yolculukta herikinizde çok şey öğrenmişsiniz.Tüm anneler özeldir fakat özel bir çocuğa sahip anne benim için ayrı bir özelliğe sahiptir..OLUMSUZLUĞUN RAHATSIZ ETMESİNİ SAĞLAYARAK DEĞİŞTİRME,DÖNÜŞTÜRME YOLUNA GİDECEĞİZ.ÖNEMSİZ SIRADAN GÖRDÜKLERİMİZİ ÖNEMLİ KILACAK,ÖNEMİNİ HİSSETTİRECEĞİZ. İŞTE AĞAÇ: "O" YALNIZCA AĞAÇ DEĞİL,BUNU BÖYLE KABULEDİP BAŞKA GÖZLE GÖRME ALIŞKANLIĞI EDİNECEĞİZ..
YANLIZ DEĞİLSİN BU YOLCULUKTA BENİM CANIM ANNEM BENİM İÇİN SEVGİ YUMAĞINI KOCAMAN ÖPÜN KULAĞINA ŞUNU FISILDAYIN
SARI ABLAN SENİ ÇOK SEVİYOOOOOOR....SEVGİYLE KALIN...

Sesler var titrek
Sesler var ağlamaklı
sesler var isyankar
sesler var soru yüklü
sesler var umut peşinde
sesler var anlatmak için dinleyici arayışında
sesler var açıkça ağlıyor
-alıntı-


Bunlar down sendromlu bir çocuğun annesinin sözleri...Sizden çıkan sesler umut peşinde olanlar. Siz ama sadece bir umudun peşine düşmemişsiniz, umudun adı sizin anneliğinizde can bulmuş. Siz çok özelsiniz çocuğunuz sizden de özel...O güzelim ellerinizden öpüyorum.
Allah her şeyin içindeki güzelliği görebilmeyi nasip etsin size,her zaman, yılmadan, sabırla ... hep böyle dün gibi bugün gibi en değerlinize sarılın.
Sevgiler:36_3_12:

değerli dostlar yoladığınız mesajlar beni çok etkiledi o kadarki şöyle bir kendime geldim çünkü artık çok yorgu olduğumun farkına vardım ama yılmıyoruz devam herzaman devam birgün yine bekliyorum ta ki şu güne kadar devam ediyorum umarım oğlum bir gün karşıdan bir kızın ellerini çekiştirerek koşarcasına yanıma gelir ve bana annecim işte bu benim kız arkadaşım ve ileride hayat arkadaşım olacak ve yine hayallere dalıyorum eğer yine otizimli bir torunum olacak olursa yine aynı şeyleri yaparmıyım yaşarmıyım diye elbette çünkü o benin bir parcam tüm çacuklar benim parçam ve hepsini çok seviyorum

sevgilerimle

gamze