BAK BİR VARMIŞ, BİR YOKMUŞ
Bak bir varmış, bir yokmuş eski günlerde
Tatlı bir kız yaşarmış, Boğaziçi’nde
İşte bir sabah erken, masal böyle başlamış
Delikanlı genç kıza iskelede rastlamış
Bakışmışlar göz göze, gören kimse olmamış
Fakat deniz ve dalga oynamaya başlamış
Lay lay lay lay la la la la la
Delikanlı yaklaşmış, “Ne kadar güzelsiniz”
Güzel kız uzaklaşmış, “Fakat siz de kimsiniz?”
“Ben bir erkek meleğim, bırak yanına geleyim,
Ellerimi sürmeden gözlerimle süzeyim”
Lay lay lay lay la la la la la
“Hayır, hayır olamaz, annem buna çok kızar
Eğer istersen beni, gönder hemen anneni”
Oğlan buna inanmış, bir ok gibi yaylanmış,
Hemen koşmuş da gitmiş annesine yalvarmış
Lay lay lay lay la la la la la
“Anneciğim ne olur, git al o kızı bana
Yoksa oğlun ölüyor, güzel gözler uğruna”
Annesi gitmiş kıza tam iki saat sonra
Ama genç kız evlenmiş, başka bir oğlanla
Lay lay lay lay la la la
Benim bulduğum sözler böyle ama son kıtayı beğenmedim. Mutlu biten başka bir versiyonunu bulmak lazım.
