ATATURK'UN BIR ANISI !
Gazi, ciftliginde dolasip hava alirken oldukca yasli bir kadina
rastladi. Ataturk attan inerek bu ihtiyar kadinin yanina sokuldu.
- Merhaba nine.
Kadin Ata'nin yuzune bakarak hafif bir sesle;
- Merhaba dedi.
- Nereden gelip nereye gidiyorsun?
Kadin soyle bir duralayip,
- Neden sordun ki, dedi. Buralarin saabisi misin? Yoksa bekcisi mi?
Pasa gulumsedi.
- Ne sahibiyim ne de bekcisiyim nine. Bu topraklar Turk milletinin
malidir. Buranin bekcisi de Turk milletinin kendisidir. Simdi nereden
gelip nereye gittigini soyleyecek misin? Kadin basini salladi.
- Tabii soyleyecegim, ben Sincan'in koylerindenim bey, otun guc
bittigi, atin gec yetisdigi, kavruk koylerinden birindeyim. Bizim muhtar
bana bilet aldi trene bindirdi, kodum Angara'ya geldim.
- Muhtar nicin Ankara'ya gonderdi seni?
- Gazi Pasamizi gormem icin. Basini pek agrittim da... Benim iki oglum
gavur harbinde sehit dustu. Memleketi gavurdan kurtaran kisiyi bir kez
gormeden olmeyeyim diye hep dua ettim durdum. Ruyalarima girdi Gazi
Pasa. Bende gun demeyip mihtara anlatinca, o da bana bilet aliverip
saldi. Angaraya, giceleyin geldimdi. Yolu neyi de bilemedigimden iste
agsamdan belli boyle kendimi ordan oraya vurup duruyom bey.
- Senin Gazi Pasa'dan baska bir istegin var mi?
Kadini birden yuzu sertlesti.
- Tovbe de bey, tovbe de! Daha ne isteyebilirim ki... O bizim
Vatanimizi gurtardi. Bizi dusmanin elinden kurtardi. Sehitlerimizin
mezarlarini onlara cignetmedi daha ne isteyebilirim ondan? Onun
sayesinde simdi istedigimiz gibi yasiyoruz. Sunun bunun gavur dolunun
kopegi olmaktan onun sayesinde kurtulmadik mi? Buralara bir defa
yuzunu gormek, ona sagol pasam! Demek icin dustum. Onu gormeden olursem
gozlerim acik gidecek. Sen efendi bir adama benziyon, bana bir yardim
ediver de Gazi Pasayi bulacagim yeri deyiver.
Ataturk'un gozleri dolu dolu olmustu, cok duygulandigi her halinden
belliydi. Bana donerek,
- Goruyorsun ya Gokcen, iste bu bizim insanimizdir. .. Benim koylum,
benim vefali Turk anamdir bu.
Attan indim. Yasli kadinin elini tuttum anacigim dedim, sen gokte
aradigini yerde buldun, ruyalarini susleyen, seni buralara kadar kosturan
Gazi Pasa yani Ataturk iste karsinda duruyor.
Koylu kadin bu sozleri duyunca saskina dondu. Elindeki degnegi yere
firlatip, Ataturk'un ellerine sarildi. Gorulecek bir manzaraydi bu.
Ikisi de agliyordu. Iki Turk insani biri kurtarici, biri kurtarilan,
ana ogul gibi sarmas dolas agliyorlardi. Yasli kadin belki on defa optu
atanin ellerini. Ata da onun ellerini optu. Sonra heybesinden kucuk bir
paket cikartti. Daha dogrusu beze sarilmis bir koy peyniri. Bunu Ataturk'e
uzatti;
- Tek inegimim sutunden kendi ellerimle yaptim Gazi Pasa, bunu sana
hediye getirdim. Seversen gene yapip getiririm.
Pasa hemen orada bezi acip peyniri yedi. Cok begendigini soyledi. Sonra
birlikte koske kadar gittik. Oradakilere su emri verdi;
"Bu anamizi alin burada iki gun konuk edin. ( "Anani da al git"
diyenler var artik zamanimizda ) Sonra koyune goturun. Giderken de
kendisine uc inek verin benim armaganim olsun."
Gazi, ciftliginde dolasip hava alirken oldukca yasli bir kadina
rastladi. Ataturk attan inerek bu ihtiyar kadinin yanina sokuldu.
- Merhaba nine.
Kadin Ata'nin yuzune bakarak hafif bir sesle;
- Merhaba dedi.
- Nereden gelip nereye gidiyorsun?
Kadin soyle bir duralayip,
- Neden sordun ki, dedi. Buralarin saabisi misin? Yoksa bekcisi mi?
Pasa gulumsedi.
- Ne sahibiyim ne de bekcisiyim nine. Bu topraklar Turk milletinin
malidir. Buranin bekcisi de Turk milletinin kendisidir. Simdi nereden
gelip nereye gittigini soyleyecek misin? Kadin basini salladi.
- Tabii soyleyecegim, ben Sincan'in koylerindenim bey, otun guc
bittigi, atin gec yetisdigi, kavruk koylerinden birindeyim. Bizim muhtar
bana bilet aldi trene bindirdi, kodum Angara'ya geldim.
- Muhtar nicin Ankara'ya gonderdi seni?
- Gazi Pasamizi gormem icin. Basini pek agrittim da... Benim iki oglum
gavur harbinde sehit dustu. Memleketi gavurdan kurtaran kisiyi bir kez
gormeden olmeyeyim diye hep dua ettim durdum. Ruyalarima girdi Gazi
Pasa. Bende gun demeyip mihtara anlatinca, o da bana bilet aliverip
saldi. Angaraya, giceleyin geldimdi. Yolu neyi de bilemedigimden iste
agsamdan belli boyle kendimi ordan oraya vurup duruyom bey.
- Senin Gazi Pasa'dan baska bir istegin var mi?
Kadini birden yuzu sertlesti.
- Tovbe de bey, tovbe de! Daha ne isteyebilirim ki... O bizim
Vatanimizi gurtardi. Bizi dusmanin elinden kurtardi. Sehitlerimizin
mezarlarini onlara cignetmedi daha ne isteyebilirim ondan? Onun
sayesinde simdi istedigimiz gibi yasiyoruz. Sunun bunun gavur dolunun
kopegi olmaktan onun sayesinde kurtulmadik mi? Buralara bir defa
yuzunu gormek, ona sagol pasam! Demek icin dustum. Onu gormeden olursem
gozlerim acik gidecek. Sen efendi bir adama benziyon, bana bir yardim
ediver de Gazi Pasayi bulacagim yeri deyiver.
Ataturk'un gozleri dolu dolu olmustu, cok duygulandigi her halinden
belliydi. Bana donerek,
- Goruyorsun ya Gokcen, iste bu bizim insanimizdir. .. Benim koylum,
benim vefali Turk anamdir bu.
Attan indim. Yasli kadinin elini tuttum anacigim dedim, sen gokte
aradigini yerde buldun, ruyalarini susleyen, seni buralara kadar kosturan
Gazi Pasa yani Ataturk iste karsinda duruyor.
Koylu kadin bu sozleri duyunca saskina dondu. Elindeki degnegi yere
firlatip, Ataturk'un ellerine sarildi. Gorulecek bir manzaraydi bu.
Ikisi de agliyordu. Iki Turk insani biri kurtarici, biri kurtarilan,
ana ogul gibi sarmas dolas agliyorlardi. Yasli kadin belki on defa optu
atanin ellerini. Ata da onun ellerini optu. Sonra heybesinden kucuk bir
paket cikartti. Daha dogrusu beze sarilmis bir koy peyniri. Bunu Ataturk'e
uzatti;
- Tek inegimim sutunden kendi ellerimle yaptim Gazi Pasa, bunu sana
hediye getirdim. Seversen gene yapip getiririm.
Pasa hemen orada bezi acip peyniri yedi. Cok begendigini soyledi. Sonra
birlikte koske kadar gittik. Oradakilere su emri verdi;
"Bu anamizi alin burada iki gun konuk edin. ( "Anani da al git"
diyenler var artik zamanimizda ) Sonra koyune goturun. Giderken de
kendisine uc inek verin benim armaganim olsun."
