bu yazdıklarınız benim aklıma hemen obsesif-kompulsif (OKB) bozukluğu getiriyor.Bir tür anxiety yani kaygı bozukluğu olan bu rahatsızlık genelde çocuklarda tik bozukluğuyla beraber başlar.Yetişkinler tedaviye daha çabuk cevap verirken, çocuklarda bu çok zordur.Anladığım kadarıyla annede de bu bozukluğun belirtilerini görebiliyoruz. bu bozukluğun tedavisinde ilaç ve psikoterapi yöntemleri olumlu bir sonuç verir ama dediğim gibi çocuklarda tedavi biraz daha zordur.
Anne bu durumun bir bozukluk olduğunun farkında mı?Eğer değilse bununla ilgili kendisini bilgilendirip bir psikiyatristle görüşmesinin doğru olacağını kabul ettirmeniz gerekir.Dediğiniz gibi bu davranışlar ileride çocuğun hayatını dayanılmaz hale getirecektir.Kesinlikle anne tedaviye ikna edilmelidir.
sevgiler..

çook teşekkür ederim hocam.tiklerden bahsetmişsiniz.bu çocuk da da konuşurken şarkı söylerken falan elini cebine sokup kendini sıkma (tabiri caizse kazık gibi durma derler ya öyle) davranışı var.anne pekçok aile gibi çocuğunun sorununu kabul etmiyor.ben alıştırdım diyor.onun için öyle diyor.nasıl davranacağımı şaşırıyorum.dediğini yapsam pekişmiş oluyo daha farklı davranışlarıda ortaya çıkıyor.yapmasam bağırıyor ağlıyor sandalyeleri önünde ne varsa hepsini fırlatıyor. nasıl davranmama gerekir o konuda da yardımcı olursanız çok sevinirim. tekrar teşekkürler.... =-)