Günlerden perşembeydi anneler gününe birkaç gün kalmıştı. Eren annesinin yapmasını istemediği bir şey yapmıştı. Erenin annesi erenin bu tavrına çok üzülmüştü. Eren ertesi gün çekmecelerin arasından bir şeyler ararken kendine yazılmış bir mektup bulur ve hemen açıp okur.bu mektubu ona annesi yazmıştır. Mektupta:
Bu gün benim için her zamankinden başka doğdu güneş. Sanki güneş benim için doğmuştu, sadece bana gülümsüyordu. Yalnız değildim artık, bir bedenim ancak iki ruhum vardı. Çünkü bugün bana güneş bir bebeğim olacağını söyledi ve bu gün güneş bebeğim için doğmuş ve gülümsemişti.
Günün birinde bu sabırsızca bekleyişlerimin arasında, bir ses duyuyorum, gene taa derinlerden. Ancak bu sefer ses, her an daha da yaklaşıyor bana ve en sonunda kollarımın arasında buluyorum onu kokusunu içime çekip “yavrum” diyorum. İşte benim için doğuyor güneş, bana dünyanın en güzel armağanını getiriyor ve ben “anne” oluyorum, hem de dünyanın en güzel bebeğinin annesi.
Seni çok seviyorum bebeğim
Eren bu mektubu okuduktan sonra çok üzülür ve annesine yaptığı hatayı anlar. Anneler gününde annesine bir çiçek alır. Annesinden özür diler ve onu çok sevdiğini söyler.