İTFAİYECİLER
Yangın haber alınca
Sirenleri basarlar
Söndürmek için yangını
Olay yerine koşarlar
Özveri ile çalışır
İtfaiyenin erleri
Canı pahasına olsa
Söndürürler alevleri
Derin saygı duymalıyız
Bu yürekli insanlara
Yardım için koşuyorlar
Onlar yanan yuvalara
YANGININ NEDENLERİ
İspirto benzin gibi
Parlayıcı maddeler
Uzak tutulmalıdır
Ateş olan yerlerden
Izgara, ütü, ocak
Kontrol edilmeli
Kontak meydana gelir
Bazen ince tellerden
En ufak bir kıvılcım
Yangına neden olur
Yangın yayılıp büyür
Koskoca kent yok olur
Sayılan bu nedenler
Yangını başlatıyor
Dikkatsizlik yangında
Önemli rol oynuyor
YANGININ ZARARLARI
Bir anda kül ediyor
Koskoca binaları
Yuvasız bırakıyor
Yangınlar insanları
Yemyeşil ormanlara,
Uzatınca dilini;
Kararan yamaçların,
Görmeyin hiç halini
Ekonomik bakımdan
Büyük yıkım oluyor
Bazı kere yangınlar
Hayata mal oluyor
Amansız felaketin
Düşmeyelim eline
Dikkatli olalım hep
Yangın ihtimaline
KÜÇÜK İTFAİYECİ
İpim, baltam belimde
Uzun kancam elimde
Borazanım dilimde
İtfaiyeciyim ben
Sarsa yangın bir evi
Görürüm ben o devi
Söndürürüm alevi,
İtfaiyeciyim ben
Merdivene çıkarım
Hortumla su sıkarım
Yanan yeri yıkarım
İtfaiyeciyim ben.
Hakkı Sunat
YANGIN VAR
Çevrildi sıfır sıfır,
Bir ses dedi: Çabuk yangın !
Arazözler hazırlandı,
Dan, dan dedi sesi çanın.
Çatısından alev almış
Eski bir köşk kavruluyor,
Çatır, çatır çatırdayan
Duvar, tavan devriliyor.
Pencerede bir anne var,
“Yavrum, yavrum”, diye ağlar
Çılgın gibi bağırırken,
Yıkılır kalın duvarlar.
Arazözler yetişince,
Hortumlar, sıktı suyu,
Harcandı hep birer birer,
Sarnıç, depo, havuz, kuyu.
Bir tarafta can pazarı,
Her tarafı sarmış alev !
Bir de genişlerse yangın
Korku dolaşır ev ev.
Yangın için dikkatli ol,
Kibrit yakma, çakmak yakma.
Tutuşturma kağıt mağıt,
Karşısına geçip bakma.
Bir kıvılcım yangın demek,
Yangın ise bir felaket.
Elde değil olmaması,
İtfaiye var bereket.
Mümtaz Zeki TAŞKIN
YANGIN
Ateşle oynamışlar,
İki kardeş bir ara.
Odalarını sarmış,
Dumanlar kara kara.
İtfaiye gelmiş de,
Söndürmüş bu yangını.
Tutuşan yuvaları
Olmadan kül yığını.
Bütün oyuncakları,
Birer birer yanmışlar.
Yavrucaklar korkudan,
Düşünüp hastalanmışlar.
Doktor ikisine de,
Yetiştirmiş ilacı.
Yangınlar ölüm gibi.
Pek acıdır, pek acı.
Tevfik ÖZBEN
YANGIN
Telefon yokken kentlerde,
Yangın çıkınca bir yerde,
Dumanı, ilk gören adam
Seçerek yüksek bir dam:
“Yangın vaar!” diye inlerdi.
O, ne korkulu günlerdi
Çoluk, çocuk, hoca, hacı,
Bir o kadar tulumbacı,
Takır takım koşarak,
Yangın yerine giderdi.
Çoğu kez onlar gelmeden,
Yangın evi kül ederdi.
İtfaiye kuruldu da
Yangın derdi sona erdi.
Mehmet Necati ÖNGAY
YANGIN
Korkuludur ateş aman
Sıçratmayın hiçbir zaman,
Gözler bile görmez olur
Kaplayınca kara duman.
Dikkatsizlik bunun başı,
Bırakmıyor dağı, taşı.
Önlemezsem yakar geçer
Hem kuruyu, hem de yaşı.
Kurtulmanın çıkar yolu,
Kovalarım suyla dolu.
İtfaiye çabuk gelir
İşletirsem telefonu.
A.AYAYDIN
Yangın
Bir küçük kıvılcım
Alevleri hazırlar.
Dikkatsizlik sonunda
Çıkar bütün yangınlar,
Ateşte yemek kalmaz.
Elektrikle oynama!
Hep böyle yanlış işler.
Neden olur yangına.
Sönmeyen bir sigara,
Zarar verir ormana.
En büyük düşmanlıktır,
Bu güzelim vatana.
Yangın şakaya gelmez,
Dikkat edin çocuklar.
Bir kıvılcım yüzünden,
Yanabilir yuvalar.
Hülya ÖZER
Yangın haber alınca
Sirenleri basarlar
Söndürmek için yangını
Olay yerine koşarlar
Özveri ile çalışır
İtfaiyenin erleri
Canı pahasına olsa
Söndürürler alevleri
Derin saygı duymalıyız
Bu yürekli insanlara
Yardım için koşuyorlar
Onlar yanan yuvalara
YANGININ NEDENLERİ
İspirto benzin gibi
Parlayıcı maddeler
Uzak tutulmalıdır
Ateş olan yerlerden
Izgara, ütü, ocak
Kontrol edilmeli
Kontak meydana gelir
Bazen ince tellerden
En ufak bir kıvılcım
Yangına neden olur
Yangın yayılıp büyür
Koskoca kent yok olur
Sayılan bu nedenler
Yangını başlatıyor
Dikkatsizlik yangında
Önemli rol oynuyor
YANGININ ZARARLARI
Bir anda kül ediyor
Koskoca binaları
Yuvasız bırakıyor
Yangınlar insanları
Yemyeşil ormanlara,
Uzatınca dilini;
Kararan yamaçların,
Görmeyin hiç halini
Ekonomik bakımdan
Büyük yıkım oluyor
Bazı kere yangınlar
Hayata mal oluyor
Amansız felaketin
Düşmeyelim eline
Dikkatli olalım hep
Yangın ihtimaline
KÜÇÜK İTFAİYECİ
İpim, baltam belimde
Uzun kancam elimde
Borazanım dilimde
İtfaiyeciyim ben
Sarsa yangın bir evi
Görürüm ben o devi
Söndürürüm alevi,
İtfaiyeciyim ben
Merdivene çıkarım
Hortumla su sıkarım
Yanan yeri yıkarım
İtfaiyeciyim ben.
Hakkı Sunat
YANGIN VAR
Çevrildi sıfır sıfır,
Bir ses dedi: Çabuk yangın !
Arazözler hazırlandı,
Dan, dan dedi sesi çanın.
Çatısından alev almış
Eski bir köşk kavruluyor,
Çatır, çatır çatırdayan
Duvar, tavan devriliyor.
Pencerede bir anne var,
“Yavrum, yavrum”, diye ağlar
Çılgın gibi bağırırken,
Yıkılır kalın duvarlar.
Arazözler yetişince,
Hortumlar, sıktı suyu,
Harcandı hep birer birer,
Sarnıç, depo, havuz, kuyu.
Bir tarafta can pazarı,
Her tarafı sarmış alev !
Bir de genişlerse yangın
Korku dolaşır ev ev.
Yangın için dikkatli ol,
Kibrit yakma, çakmak yakma.
Tutuşturma kağıt mağıt,
Karşısına geçip bakma.
Bir kıvılcım yangın demek,
Yangın ise bir felaket.
Elde değil olmaması,
İtfaiye var bereket.
Mümtaz Zeki TAŞKIN
YANGIN
Ateşle oynamışlar,
İki kardeş bir ara.
Odalarını sarmış,
Dumanlar kara kara.
İtfaiye gelmiş de,
Söndürmüş bu yangını.
Tutuşan yuvaları
Olmadan kül yığını.
Bütün oyuncakları,
Birer birer yanmışlar.
Yavrucaklar korkudan,
Düşünüp hastalanmışlar.
Doktor ikisine de,
Yetiştirmiş ilacı.
Yangınlar ölüm gibi.
Pek acıdır, pek acı.
Tevfik ÖZBEN
YANGIN
Telefon yokken kentlerde,
Yangın çıkınca bir yerde,
Dumanı, ilk gören adam
Seçerek yüksek bir dam:
“Yangın vaar!” diye inlerdi.
O, ne korkulu günlerdi
Çoluk, çocuk, hoca, hacı,
Bir o kadar tulumbacı,
Takır takım koşarak,
Yangın yerine giderdi.
Çoğu kez onlar gelmeden,
Yangın evi kül ederdi.
İtfaiye kuruldu da
Yangın derdi sona erdi.
Mehmet Necati ÖNGAY
YANGIN
Korkuludur ateş aman
Sıçratmayın hiçbir zaman,
Gözler bile görmez olur
Kaplayınca kara duman.
Dikkatsizlik bunun başı,
Bırakmıyor dağı, taşı.
Önlemezsem yakar geçer
Hem kuruyu, hem de yaşı.
Kurtulmanın çıkar yolu,
Kovalarım suyla dolu.
İtfaiye çabuk gelir
İşletirsem telefonu.
A.AYAYDIN
Yangın
Bir küçük kıvılcım
Alevleri hazırlar.
Dikkatsizlik sonunda
Çıkar bütün yangınlar,
Ateşte yemek kalmaz.
Elektrikle oynama!
Hep böyle yanlış işler.
Neden olur yangına.
Sönmeyen bir sigara,
Zarar verir ormana.
En büyük düşmanlıktır,
Bu güzelim vatana.
Yangın şakaya gelmez,
Dikkat edin çocuklar.
Bir kıvılcım yüzünden,
Yanabilir yuvalar.
Hülya ÖZER
