Puanları
0
Solutions
0
- Katılım
- 14 Eyl 2009
- Mesajlar
- 727
- Tepki Skoru
- 1
- Puanları
- 0
- Yaş
- 38
evet neler hissettiğini anlıyorum ben de yaşadım çünkü... hak etmemişsin gibi geliyor değil mi? haksızlık diyorsun? çalıştığın halde yapamadığın sorular da oldu değil mi? bir yerden tanıdık geliyordu ama işlemleri yaptın yaptın yarısına gelince tıkandın... ya da iki şıkka indirmeyi başardın ama cevabı bulamadın... sallasam mı sallamasam mı diye düşündün ve dehşetle fark ettin ki; bunu düşünürken bile zaman harcıyorsun... daha bir panikledin... kalbin daha bir hızlı atmaya başladı... ayağını salladın bol bol stresten... off bittim ben dedin...
şimdi iyi dinle beni; bu bahsettiklerini ben de yaşadım benim gibi bir sürü insan da... sana itiraf etsinler ya da etmesinler arkadaşlarının bir çoğu da yaşadı bu duyguları... derin bir nefes al!! gerçekten hissederek al ama... dur ve önündeki tabloya bak... ne oldu yani?? ne oldu? an itibarı ile hepsi geçmişte kaldı bunların... bire süre hayalkırıklığı yaşayacaksın... üzüleceksin hatta belki ağlayacaksın ama savaş daha bitmedi... her düşüş tekrar kalkman için bir fırsattır unutma bunu... kimsenin ne dediğine aldırma... hiç sevmediğin ya da durumu senden kötü arkadaşlarının senin önüne geçtiğini falan görürsen de aldırma... ne yapalım yani? bir kez de onlar kazansın oyunu... sen sadece kendine bak, kendi içine dön... bırak unut artık su sınavı... sensin değerli olan... önemli olan sensin... bir kaç gün evde sürtüşmeler yaşanabilir ama normal bu unutma... her ev şu an böyle sakın aklından çıkarma... yaşaman gereken bir süreçti ve yaşadın...
bu gün ve yarın kafanı dağıt... aklına kötü şeyler getirme... hala başarmamız gereken bir görev kazanmamız gereken bir savaş var çünkü... ve hala çok vakit var... oturup şu an bile başlasan neler neler başaracaksın... inan kendine... korkma asla... deneyeceğiz çünkü başarmak için vazgeçmemek zorundasın...
hadi kalk, yapabilirsin!!!
imza: neler çektiğini çok iyi bilen bir abla
şimdi iyi dinle beni; bu bahsettiklerini ben de yaşadım benim gibi bir sürü insan da... sana itiraf etsinler ya da etmesinler arkadaşlarının bir çoğu da yaşadı bu duyguları... derin bir nefes al!! gerçekten hissederek al ama... dur ve önündeki tabloya bak... ne oldu yani?? ne oldu? an itibarı ile hepsi geçmişte kaldı bunların... bire süre hayalkırıklığı yaşayacaksın... üzüleceksin hatta belki ağlayacaksın ama savaş daha bitmedi... her düşüş tekrar kalkman için bir fırsattır unutma bunu... kimsenin ne dediğine aldırma... hiç sevmediğin ya da durumu senden kötü arkadaşlarının senin önüne geçtiğini falan görürsen de aldırma... ne yapalım yani? bir kez de onlar kazansın oyunu... sen sadece kendine bak, kendi içine dön... bırak unut artık su sınavı... sensin değerli olan... önemli olan sensin... bir kaç gün evde sürtüşmeler yaşanabilir ama normal bu unutma... her ev şu an böyle sakın aklından çıkarma... yaşaman gereken bir süreçti ve yaşadın...
bu gün ve yarın kafanı dağıt... aklına kötü şeyler getirme... hala başarmamız gereken bir görev kazanmamız gereken bir savaş var çünkü... ve hala çok vakit var... oturup şu an bile başlasan neler neler başaracaksın... inan kendine... korkma asla... deneyeceğiz çünkü başarmak için vazgeçmemek zorundasın...
hadi kalk, yapabilirsin!!!
imza: neler çektiğini çok iyi bilen bir abla
