hamile kaldığımı ilk öğrendiğimde inanılmaz mutlu olmuştum.çünkü doktor hamile kalmamın zor olduğunu söylemişti.herşey güzel başladı ama 4. ayda bebeğim gitmek istedi.doktor büyük ihtimalle almak zorunda kalabiliriz dedi.çünkü bebeğimin suyu azalıyordu.ama ben ona bişey olmayacağına okadar emindimki hep dua ettim uzun süre yattım.ama biliyordum meleğim beni bırakmayacaktı.buna inanan sadece bendim üstelik.ama inandığım oldu bebeğim tehlikeyi atlattı.taki 7. aya kadar bu kez yine gelmeye kalktı bebeğim.doktor erken doğum riski çok fazla dedi.ama ben bunada inanmadım bebeğim tam zamanında ve sağlıklı doğacaktı.böyle böyle 7 ay bitti 8 ay bitti.9. aya yeni girmiştikki ben inanılmaz ağrılarla doktora gittim bebeğim geliyor sanırım diye düşünürken apandisit olduğumu öğrendim.acil ameliyat dediler.oysaki bebeğim rahat rahat bekliyordu gününün dolmasını.ama ikimizinde hayati tehlikesi olduğu için 8 ocak 2008 de ameliyatla hem apandisitten kurtuldum.hem meleğime kavuştum.güzel oğlum canımın canı iyiki geldin.sen benim mucizemsin seni çooook seviyorum annecim.
				
			 
	 
						